Sprawa ze skargi na wynik kontroli Naczelnika Świętokrzyskiego Urzędu Celno-Skarbowego w K. z (...) nr (...) w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2016 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Maria Grabowska po rozpoznaniu 17 listopada 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. G. na wynik kontroli Naczelnika Świętokrzyskiego Urzędu Celno-Skarbowego w K. z (...) nr (...) w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2016 r. postanawia odrzucić skargę.

Uzasadnienie

T. G. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach skargę na wynika kontroli Naczelnika Świętokrzyskiego Urzędu Celno-Skarbowego w K. z (...) nr (...) w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2016 r. W ocenie skarżącego wynik kontroli stanowi inny akt z zakresu administracji publicznej dotyczący uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa w rozumieniu art. 3 § 2 pkt 1 - 4 p.p.s.a.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie, gdyż sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego i nie mieści się w katalogu spraw wymienionych w art. 3 i 4 p.p.s.a.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach zważył, co następuje:

Skarga podlega odrzuceniu.

Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz.U.2019.2325 ze zm.) dalej "ustawa p.p.s.a." sąd odrzuca skargę jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego.

Zakres właściwości sądów administracyjnych został wskazany w art. 3 ustawy p.p.s.a. Zgodnie z dyspozycją art. 3 § 2 pkt 4 ustawy p.p.s.a. kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, z wyłączeniem aktów lub czynności podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 23, 868, 996, 1579 i 2138 oraz z 2017 r. poz. 935), postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, 648, 768 i 935), postępowań, o których mowa w dziale V w rozdziale 1 ustawy z dnia

16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1947, ze zm.), oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw.

Zaskarżony w niniejszej sprawie wynik kontroli został wydany na podstawie art. 82 ust. 1 i ust. 2 ustawy z 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U.2020.505.), a zatem na podstawie przepisu umiejscowionego w rozdziale 1 Działu V tej ustawy. W świetle brzmienia powołanego wyżej przepisu art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. już z tego względu akt ten pozostaje zatem poza kontrolą sądu administracyjnego, co skutkuje niedopuszczalnością skargi.

Dodatkowo należy wskazać, że omawiany akt wskazuje wyłącznie określone uchybienia oraz dokonuje ustaleń faktycznych, a tym samym nie dotyczy przyznania, stwierdzenia albo uznania uprawnienia bądź obowiązku wynikających z przepisów prawa. Akt ten stanowi natomiast środek dowodowy, który może być wykorzystany w innym postępowaniu, a ustalenia w nim zawarte mogą być kwestionowane przez stronę tego postępowania. Gwarancją obrony strony przed ustaleniami wyniku kontroli będzie więc udział strony w ewentualnym postępowaniu, w którym wynik kontroli będzie traktowany jako dowód. Natomiast wydane w następstwie takiego postępowania rozstrzygnięcie w formie decyzji będzie objęte kontrolą sądowoadministracyjną.

Z tych względów Sąd, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 ustawy p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1