Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Maria Grabowska po rozpoznaniu w dniu 2 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku B. W. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej uchwały w sprawie ze skargi B. W. na uchwałę Rady Miejskiej w Ćmielowie z dnia 24 stycznia 2013 r. nr XXIV/201/2012 w sprawie uchwalenia budżetu na 2013 r. postanawia: oddalić wniosek.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach na uchwałę Rady Miejskiej w Ćmielowie z dnia 24 stycznia 2013 r. nr XXIV/201/2012 w sprawie uchwalenia budżetu Miasta i Gminy Ćmielów na 2013 r. B. W. zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej uchwały. Skarżący podniósł że kwota 1.329.843 zł ma zostać wydatkowana przez gminę ze środków na inwestycje w 2013 r. Wskazał, że jest to znaczna kwota dla budżetu Miasta i Gminy Ćmielów w związku z czym wstrzymanie wykonania zaskarżonej uchwały do czasu rozpoznania skargi zapobiegnie wyrządzeniu znacznej szkody w mieniu publicznym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach zważył, co następuje:
Stosownie do art. 61 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j. t. Dz. U. z 2012 r., poz. 270), powoływanej dalej jako "ustawa p.p.s.a.", wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności, jednakże Sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części tego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Z powyższego wynika, że wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu jest odstępstwem od zasady, a przesłanką uzasadniającą wstrzymanie jego wykonania jest niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Okoliczności te strona powinna we wniosku wykazać. Nie jest w tym zakresie wystarczające powoływanie się na przesłanki z art. 61 § 3 ustawy p.p.s.a. bez poparcia twierdzeń strony konkretnymi faktami (zob. postanowienie NSA z dnia 25 kwietnia 2012r. sygn. akt II FZ 314/12, dostępne na www.orzeczenia.nsa.gov.pl). Wskazane wyżej pojęcia nieostre, tj. "trudne do odwrócenia skutki" i "znaczna szkoda" wymagają bowiem skonkretyzowania w postaci dokładnej i wyczerpującej argumentacji wnioskodawcy (zob. postanowienie NSA z dnia 6 lutego 2009r., II FZ 39/09, dostępne na www.orzeczenia.nsa.gov.pl).
Zdaniem Sądu argumentacja przedstawiona w rozpoznawanym wniosku nie spełnia powyższych wymagań. Przede wszystkim zauważyć należy, że strona powołała się na ogólnie sformułowaną przesłankę, która w jej opinii ma uzasadniać uwzględnienie wniosku. Samo bowiem stwierdzenie, że wykonanie uchwały w zakresie wydatków inwestycyjnych spowoduje wyrządzenie znacznej szkody w mieniu publicznym nie stanowi okoliczności uzasadniających przyjęcie, że istnieje niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody czy trudnych do odwrócenia skutków. Wymaga przy tym wyjaśnienia, że w orzecznictwie NSA przyjęty został pogląd, że w przypadku przesłanki wyrządzenia znacznej szkody, chodzi o taką szkodę (majątkową, także niemajątkową), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowanie, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony jakimś innym przedmiotem, jego wartość nie przedstawiałaby znaczenia dla skarżącego lub gdy zachodzi niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu lub zdrowiu (por. postanowienie NSA z dnia 20 grudnia 2004 r., GZ 138/04, LEX nr 281811). Natomiast trudne do odwrócenia skutki to takie prawne lub faktyczne skutki, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków
(por. postanowienie NSA z 20.06.2007 r., II GZ 98/07; dostępne na www.orzeczenia.nsa.gov.pl). W obu sytuacjach mowa jest o wyjątkowym zagrożeniu, odpowiadającemu szczególnej kategorii ochrony tymczasowej strony postępowania. Skarżący nie wykazał natomiast tego wyjątkowego zagrożenia, które może być spowodowane wykonaniem zaskarżonej uchwały.
Strona składająca wniosek o wstrzymanie wykonania aktu lub czynności winna przekonać Sąd o tym, że wykonanie tego aktu lub czynności, bez wątpienia, zrodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. W niniejszej sprawie ogólna argumentacja zawarta we wniosku nie doprowadziła Sądu do takiego przekonania.
Z tych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 ustawy p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.