Wniosek w przedmiocie stwierdzenia nieważności zarządzenia o zmianach w budżecie miasta
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Anna Znamiec po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Burmistrza Miasta o uzupełnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 06 grudnia 2006 r., sygn. akt I SA/Kr 1136/06 w sprawie ze skargi Burmistrza Miasta na uchwałę Regionalnej Izby Obrachunkowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności zarządzenia o zmianach w budżecie miasta postanawia: I. uzupełnić wyrok w ten sposób, że dotychczasową sentencję oznaczyć jako pkt 1 i dodać pkt 2 w brzemieniu "zasądza od Regionalnej Izby Obrachunkowej na rzecz Burmistrza Miasta kwotę 240 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego; II. zarządza zwrot Burmistrzowi Miasta kwotę 400 zł tytułem zwrotu nienależnie wpłaconego wpisu od skargi i zażalenia od Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie.

Uzasadnienie strona 1/2

Wyrokiem z dnia [...] grudnia 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, po rozpoznaniu sprawy ze skargi Burmistrza Miasta na uchwałę Regionalnej Izby Obrachunkowej w przedmiocie stwierdzenia nieważności zarządzenia, uchylił zaskarżoną uchwałę. Sentencja wyroku nie zawierała rozstrzygnięcia o kosztach postępowania, jednakże w uzasadnieniu Sąd wyraził pogląd, że zwrot kosztów w przypadku uwzględnienia skargi nie przysługuje gdy skarżącym jest organ administracji a nie podatnik.

Na skutek wniosku skarżącego postanowieniem z dnia [...] września 2007 r. uzupełniono powyższy wyrok w ten sposób, że dotychczasową sentencję oznaczono jako pkt 1 oraz dodano pkt 2 w brzmieniu: "nie obciążać Regionalnej Izby Obrachunkowej obowiązkiem zwrotu skarżącemu kosztów postępowania."

Na powyższe postanowienie skarżący złożył zażalenie, wnosząc o jego zmianę poprzez zasądzenie na rzecz skarżącego minimalnych kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 2.400 zł oraz 300 zł jako kosztów opłaty sądowej.

W wyniku zażalenia Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżone postanowienie i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania.

W uzasadnieniu podkreślono, że art. 200 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) określa zasadę odpowiedzialności za wynik postępowania, która wyraża się w tym, że w razie uwzględnienia skargi na organie, który wydał zaskarżony akt, spoczywa obowiązek zwrotu kosztów postępowania na rzecz strony przeciwnej, a zatem skarżącemu niezależnie kto nim będzie.

Naczelny Sąd Administracyjny zauważył również, że na mocy art. 100 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r., nr 142, poz. 1591 ze zm.) postępowanie sądowe w rozpoznawanej sprawie wolne jest od opłat sądowych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, zważył co następuje.

Zgodnie z art. 190 ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi sąd, któremu sprawa została przekazana, związany jest wykładnią prawa dokonaną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny.

Zgodnie z art. 209 powołanej ustawy wniosek strony o zwrot kosztów sąd rozstrzyga w każdym orzeczeniu uwzględniającym skargę oraz w orzeczeniu, o którym mowa w art. 201, art. 203 i art. 204. Ponieważ w skardze do sądu skarżący zawarł wniosek o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, Sąd na mocy powołanego przepisu zobowiązany był orzec w wyroku z dnia 6 grudnia 2006 r. o kosztach postępowania. Ponieważ skarga została uwzględniona, na podstawie art. 200 powołanej ustawy skarżącemu należy się zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw, od organu który wydał zaskarżony akt. Z tego względu należało orzec o uzupełnieniu wyroku w sposób wskazany w pkt I niniejszego postanowienia. Na koszty te składa się jedynie wynagrodzenie radcy prawnego w kwocie 240 zł, wynikające z § 14 ust. 2 pkt 1 lit c Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2002 r., nr 163, poz. 1349 ze zm.).

Strona 1/2