Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Paweł Dąbek po rozpoznaniu w dniu 27 września 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi: "T" Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. na pismo Wojewody M. z dnia 6 maja 2010 r. Nr [...] w przedmiocie poinformowania o wyczerpaniu środków odwoławczych postanawia: odrzucić skargę.
Skarżąca "T" Sp. z o. o. złożyła skargę na "rozstrzygnięcie wniosku o dofinansowanie Projektu nr [...] złożonego w odpowiedzi na konkurs nr [...]". Jako strona przeciwna wskazany został Wojewoda M., zaś wskazaną czynnością Wojewody było pismo z dnia 6 maja 2010 r.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda M. wniósł o odrzucenie skargi. Uzasadniając swoje stanowisko podniósł, że rozstrzygnięcie w sprawie oceny projektu skarżącego nie podlega kontroli sądowo - administracyjnej. Konkurs do którego przystąpił skarżący został ogłoszony we wrześniu 2008 r. Obowiązujące wówczas przepisy nie przewidywały sądowej kontroli w zakresie rozstrzygnięć związanych z rozpatrywaniem wniosków o dofinansowanie, gdyż wprost wskazywano w tej ustawie, iż nie stosuje się przepisów o postępowaniu sądowo - administracyjnym. Z przepisów zaś ustawy wprowadzającej możliwość skargi do sądu wyraźnie wynika, że do postępowań w zakresie ubiegania się oraz udzielania dofinansowania na podstawie ustawy ze środków pochodzących z budżetu państwa lub ze środków zagranicznych wszczętych przed 20 grudnia 2008 r. nie stosuje się wprowadzonych zmian, czyli między innymi skargi do sądu administracyjnego. Ponadto Wojewoda wskazał, że nie jest właściwym organem, gdyż to nie on dokonywał oceny wnioski. Jedynie rozstrzygał protest uznając go za zasadny.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Niespornym w sprawie jest, że konkurs do którego przystąpiła skarżąca spółka został ogłoszony we wrześniu 2008 r. Konkurs ten został ogłoszony na podstawie ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (tekst jedn. Dz. 84, poz. 712 z 2009 r. z późn. zm.), która w brzmieniu wówczas obowiązującym nie przewidywała możliwości wniesienia skargi do sądu administracyjnego. Zmiana tego stanu nastąpiła dopiero po nowelizacji tej ustawy dokonanej ustawą z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z wdrażaniem funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności (Dz. U. Nr 216, poz. 1370), która weszła w życie w dniu 20 grudnia 2008 r. Z treści przepisów przejściowych określonych w art. 8 i art. 14 ustawy nowelizującej wynika, że przepisów ustawy zmienianej w art. 6 (czyli ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju), w brzmieniu nadanym ustawą zmieniającą nie stosuje się do konkursów ogłoszonych przed dniem wejścia w życie ustawy zmieniającej oraz, że postępowanie odwoławcze toczy się na podstawie przepisów obowiązujących w dniu ukazania się ogłoszenia o rozpoczęciu konkursu. Mając zatem na uwadze, że niniejsza sprawa dotyczy konkursu, który ogłoszony został przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z wdrażaniem funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności, tj. przed 20 grudnia 2008 r., w ocenie Sądu zastosowanie ma regulacja wykluczająca możliwość stosowania przepisów postępowania sądowoadministracyjnego, w tym też możliwość złożenia skargi na podstawie przepisu art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej: p.p.s.a.).
Pogląd taki został między innymi wyrażony w postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 sierpnia 2010 r. (II GSK 829/10, publ. w zbiorze orzecznictwa - strona internetowa NSA). W uzasadnieniu tego postanowienia zostało między innymi wskazane, że możliwość zaskarżenia do sądu czynności podjętych w konkursach ogłoszonych sprzed wejścia w życie nowelizacji, czyli przed 20 grudnia 2008 r., została w sposób wyraźny przez ustawodawcę wyłączona. Przepis wprowadzający tę zasadę został sformułowany w sposób klarowny i jasny i nie wymaga interpretacji. W sytuacji, gdy przepis prawa wyraźnie stanowi, do jakich stanów faktycznych należy stosować przepisy ustawy w starym bądź nowym brzmieniu, nie należy przeprowadzać jego wykładni w sposób sprzeczny z jego literalnym brzmieniem.
Mając powyższe na uwadze, Sąd na zasadzie art. 58 § 1 pkt 1 w związku z art. 58 § 3 p.p.s.a. skargę odrzucił. Nie ma przy tym potrzeby odnoszenia się do drugiego zarzutu podniesionego w odpowiedzi na skargę, a mianowicie, iż Wojewoda nie jest właściwym organem w niniejszym postępowaniu. Niniejsza sprawa bowiem i tak nie podlega kognicji sądów administracyjnych.
Mając powyższe na uwadze orzeczono, jak w sentencji postanowienia