Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Urszula Zięba po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. P. w przedmiocie niewykonania prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 8 kwietnia 2015 r. o sygn. akt I SAB/Kr 26/14 postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia 22 sierpnia 2015 r. E. P. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na niewykonanie prawomocnego wyroku tut. Sądu z dnia 8 kwietnia 2015 r. o sygn. akt I SAB/Kr 26/14.
W wykonaniu zarządzenia Sędziego sprawozdawcy z dnia 27 października 2015 r. wezwano skarżącego do uzupełnienia braku formalnego skargi na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego, polegającą na niewykonaniu wyroku tut. Sądu z 8 kwietnia 2015 r., sygn. akt I SAB/Kr 26/14, poprzez dołączenie dowodu, że skarżący przed wniesieniem skargi wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi. Jednocześnie Sąd wezwał skarżącego o poinformowanie w tym samym terminie, czy podtrzymuje złożoną skargę w związku z wydaniem w dniu 3 września 2015 r. decyzji przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze.
Wezwanie zostało skutecznie doręczone skarżącemu w dniu 3 listopada 2015 r., natomiast w dniu 9 listopada 2015 r. skarżący nadał na poczcie odpowiedź na wezwanie tut. Sądu. Odpowiedź ta wpłynęła zatem w terminie, możliwa jest więc jej merytoryczna ocena.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje.
Przepis art. 57 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U z 2012 r. poz. 270 ze zm. zwanej dalej jako "p.p.s.a.") zakreśla wymogi formalne skargi w postępowaniu sądowoadministracyjnym, wskazując, że powinna ona odpowiadać ogólnym wymaganiom pism w postępowaniu sądowym, a ponadto określa szczególne warunki, jakim skarga powinna czynić zadość. Spełnienie wszystkich wskazanych wymogów determinuje skuteczność tego środka zaskarżenia, albowiem jedynie prawidłowa i kompletna skarga może stać się przedmiotem merytorycznych rozważań sądu.
Zgodnie z treścią art. 57 § 1 pkt 4 p.p.s.a. skarga powinna ponadto zawierać dowód, że skarżący wezwał organ do usunięcia naruszenia prawa, chodzi tutaj o przypadki uregulowane w art. 52 § 3 p.p.s.a., tj. jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi, skargę na akty lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 i 4a, można wnieść po uprzednim wezwaniu na piśmie właściwego organu - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu aktu lub podjęciu innej czynności - do usunięcia naruszenia prawa. Z kolei § 4 stanowi, że w przypadku innych aktów, jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi i nie stanowi inaczej, należy również przed wniesieniem skargi do sądu wezwać na piśmie właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa. Termin, o którym mowa w § 3, nie ma zastosowania.
W realiach niniejszej sprawy, skarżący nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w powyższych regulacjach i nie wezwał właściwego organu, w tym przypadku Samorządowego Kolegium Odwoławczego do usunięcia naruszenia prawa. Nie dołączył też dowodu wskazującego na fakt, że przed wniesieniem skargi wezwał właściwy organ do tego usunięcia. Stwierdził ponadto, że wzywanie organu do usunięcia naruszenia prawa nie należy do jego obowiązków, a organ: "winien odręcznie wykonać jego ustalenia, bez wezwania przeze mnie, w przypadku opieszałości, do usunięcia naruszenia prawa". Skarżący nie uzupełnił zatem w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi. Ponadto skarżący podtrzymał swoją skargę, twierdząc, że nie jest mu znana decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 3 września 2015 r.
Natomiast z odpowiedzi na skargę, wniesionej przez organ oraz z akt postępowania administracyjnego wynika, że Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 3 września 2015 r., nr [...], po rozpatrzeniu zażalenia E. P. na postanowienie Burmistrza Gminy S. z dnia 22 lipca 2014 r., nr [...] o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie umorzenia podatku rolnego za lata 2008 - 2013, utrzymało w mocy postanowienie organu I instancji. W odpowiedzi na skargę organ podał, że powyższe postanowienie zostało doręczone skarżącemu w dniu 4 września 2015 r., zatem okres bezczynności organu ustał, a tym samym przedmiotowa skarga nie zasługuje na uwzględnienie.
Mając na uwadze powyższe okoliczności, Sąd na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. w zw. z art. 58 § 3 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji. Z przepisów tych wynika bowiem, że Sąd odrzuci skargę, gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi. Sąd odrzuca skargę postanowieniem. Odrzucenie skargi może nastąpić na posiedzeniu niejawnym.