|Sygn. akt I SA/Kr 2232/13 | POSTANOWIENIE Dnia 13 lutego 2014 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Bogusław Wolas, Sędziowie: WSA Stanisław Grzeszek (spr.), WSA Urszula Zięba, Protokolant: st.sekr.sąd. Bożena Piątek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 lutego 2014 r., w sprawie ze skargi A.K., na postanowienie Wojewody Małopolskiego, z dnia 17 października 2013 r. Nr [...], w przedmiocie stanowiska wierzyciela w sprawie zarzutów na prowadzone postępowanie egzekucyjne, postanawia: - oddalić wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia -
W skardze skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie A.K. zakwestionował postanowienie Wojewody M. z dnia 17 października 2013r. nr [...] w przedmiocie stanowiska wierzyciela w sprawie zarzutów na prowadzone postępowanie egzekucyjne. W skardze tej sformułował dodatkowo wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia, który nie został jednak uzasadniony.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Z treści art. 61 § 3 zd. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., póz. 270 ze zm.), powoływanej dalej jako "p.p.s.a."), wynika, że sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się przy tym, że przedmiotem udzielenia ochrony tymczasowej, o której mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a. mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Nie każdy akt administracyjny kwalifikuje się do wykonania i w związku z tym nie każdy wymaga wykonania. Problem wykonania aktu administracyjnego dotyczy tylko aktów zobowiązujących, ustalających dla ich adresatów nakazy zachowania lub zakazy określonego zachowania (por. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz pod red. Tadeusza Wosia, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2005, s. 295 - 296). Instytucja wstrzymania wykonania zaskarżonych decyzji (postanowień) unormowana przepisem art. 61 § 3 p.p.s.a. dotyczy więc tylko takich sytuacji, w których akt organu administracyjnego nakłada na stronę określone obowiązki i kiedy wykonanie rozstrzygnięcia organu może spowodować wystąpienie po stronie skarżącego znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków (postanowienie WSA we Wrocławiu z dnia 8 listopada 2007r., sygn. akt l SA/Wr 1534/05, www.orzeczenia.nsa.gov.pl).
Sąd wskazuje w związku z tym, że wydając zaskarżone postanowienie Wojewoda Małopolski dokonał jedynie oceny zarzutów na prowadzone postępowanie egzekucyjne. W drodze zaskarżonego postanowienia nie zostały nałożone na skarżącego żadne obowiązki. Postanowienie to nie nosi zatem znamion wykonalności. W konsekwencji, wniosek skarżącego o wstrzymanie wykonania postanowienia będącego przedmiotem zaskarżenia nie może być uwzględniony Jedynie na marginesie Sąd zauważa, że nawet gdyby przyjąć, że zaskarżone postanowienie nosi znamiona wykonalności, to wniosek skarżącego nie zawiera uzasadnienia, a tym samym nie wykazano istnienia przesłanek przemawiających za wydaniem pozytywnego rozstrzygnięcia - niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Mając na uwadze ww. okoliczności, orzeczono jak w sentencji postanowienia na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a.