I SA/Kr 650/08 P O S T A N O W I E N I E Dnia 28 listopada 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Asesor WSA Agnieszka Jakimowicz po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. G. reprezentowanego przez pełnomocnika adwokata W. N. na uchwałę Rady Powiatu z dnia [...], nr [...] w sprawie ustalenia trybu udzielania i rozliczania dotacji szkołom publicznym prowadzonym przez podmioty nie będące jednostkami samorządu terytorialnego, szkołom niepublicznym o uprawnieniach szkół publicznych oraz niepublicznym ośrodkom umożliwiającym realizację obowiązku, o którym mowa w art. 14 ust. 3, obowiązku szkolnego i obowiązku nauki dzieciom i młodzieży, o których mowa w art. 16 ust. 7 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, a także dzieciom i młodzieży upośledzonym umysłowo ze sprzężonymi niepełnosprawnościami. postanawia I. skargę odrzucić, II. zwrócić skarżącemu J. G. wpis w kwocie 300 zł (trzysta złotych).
W dniu [...] kwietnia 2008 r. skarżący J. G. reprezentowany przez pełnomocnika W. N. wniósł za pośrednictwem Rady Powiatu skargę na uchwałę nr [...] Rady Powiatu z dnia [...] w sprawie ustalenia trybu udzielania i rozliczania dotacji szkołom publicznym prowadzonym przez podmioty nie będące jednostkami samorządu terytorialnego, szkołom niepublicznym o uprawnieniach szkół publicznych oraz niepublicznym ośrodkom umożliwiającym realizację obowiązku, o którym mowa w art. 14 ust. 3, obowiązku szkolnego i obowiązku nauki dzieciom i młodzieży, o których mowa w art. 16 ust. 7 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, a także dzieciom i młodzieży upośledzonym umysłowo ze sprzężonymi niepełnosprawnościami.
Przedmiotowa skarga złożona została w trybie art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2001 r., nr 142, poz. 1592 z późn. zm.).
W odpowiedzi na skargę organ administracji wniósł o jej odrzucenie ewentualnie oddalenie oraz zasądzenie od skarżącego kosztów postępowania. Argumentując wniosek o odrzucenie skargi podniesiono, że nie został wyczerpany tryb określony w art. 87 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym, gdyż skarżący nie skierował wezwania do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia do właściwego organu, stąd pismo z dnia 18 stycznia 2008 r. nie może być uznane za skuteczne wezwanie w rozumieniu cyt. przepisu. W dalszej kolejności organ administracji ustosunkował się do zarzutów skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu, aczkolwiek z innych względów niż podnoszone przez organ administracji w odpowiedzi na skargę.
Na wstępie należy zaznaczyć, że podstawowa zasada polskiego sądownictwa administracyjnego została określona w art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153, poz.1269), zgodnie z którym sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę legalności działalności administracji publicznej oraz rozstrzyganie sporów kompetencyjnych i o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego, samorządowymi kolegiami odwoławczymi i między tymi organami a organami administracji rządowej. Zasada, iż sądy administracyjne dokonują kontroli działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie, została również wyartykułowana w art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).
Stosownie do art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2001 r., nr 142, poz. 1592 z późn. zm.), każdy czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą podjętą przez organ powiatu w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego. Oznacza to, że w pierwszej kolejności obowiązkiem sądu jest zbadanie, czy wniesiona skarga podlega rozpoznaniu przez sąd administracyjny i czy spełnia wymogi formalne, do których w niniejszej sprawie zaliczyć należy: 1) zaskarżenie uchwały z zakresu administracji publicznej, 2) wcześniejsze bezskuteczne wezwanie do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia, 3) zachowanie terminu do wniesienia skargi do sądu administracyjnego (dwa ostatnie punkty stanowią wymogi formalne dopuszczalności skargi).