Dnia 30 maja 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Sędzia NSA Bogusław Klimowicz po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2008 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi U. W. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie pozostawienia odwołania bez rozpatrzenia p o s t a n a w i a: odrzucić skargę.
W dniu 11 lutego 2008 roku Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. przekazał do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę U.W. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia[...] roku pozostawiające odwołanie od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ł. z dnia[...] bez rozpatrzenia ze względu na uchybienie terminu przewidzianego do jego wniesienia.
W wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 12 lutego 2008 roku pełnomocnik strony skarżącej, pismami z dnia 18 lutego 2008 roku, został wezwany do usunięcia braków formalnych skargi poprzez nadesłanie podpisanego odpisu skargi oraz złożenie pełnomocnictwa procesowego do działania w imieniu strony skarżącej przed wojewódzkim sądem administracyjnym lub przed sądami administracyjnymi, oraz do uiszczenia wpisu sądowego od skargi, w terminie 7 dni od daty otrzymania wezwań.
Pomimo prawidłowo doręczonego wezwania w dniu 25 lutego 2008 roku, pełnomocnik skarżącej nie uzupełnił braków skargi w zakreślonym terminie.
Postanowieniem z dnia 9 kwietnia 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi odmówił dopuszczenia S.W. do udziału w sprawie w charakterze pełnomocnika U.W..
Zarządzeniem z dnia 9 kwietnia 2008 roku skarżąca została wezwana do podpisania skargi, złożenia odpisu skargi oraz uiszczenia wpisu sądowego od skargi w kwocie 100 zł, w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi.
Wezwanie do uzupełnienia braków formalnych skargi zostało doręczone skarżącej w dniu 21 kwietnia 2008 roku, natomiast wezwanie do uiszczenia wpisu w dniu 25 kwietnia 2008 roku. Pomimo upływu zakreślonego w wezwaniach terminu, skarżącą nie uzupełniła braków skargi.
W dniu 7 maja 2008 roku do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi wpłynęło pismo U.W. cofające wniesioną skargę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W myśl art. 57 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - powoływanej dalej jako p.p.s.a. - skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności. Stosownie zaś do treści art. 47 § 1 p.p.s.a. do pisma strony należy dołączyć jego odpisy i odpisy załączników dla doręczenia ich stronom, a ponadto, jeżeli w sądzie nie złożono załączników w oryginale, po jednym odpisie każdego załącznika do akt sądowych. Gdy skarga nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa do jej uzupełnienia lub poprawienia w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi (art. 49 § 1 w zw. z art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a.). Odrzucenie skargi może nastąpić na posiedzeniu niejawnym (art. 58 § 3 p.p.s.a.).
Ponadto stosownie do treści art. art. 230 § 1 p.p.s.a. od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji pobiera się wpis stosunkowy lub stały. Pismami, o których mowa w § 1, są skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania (art. 230 § 2 p.p.s.a.).
Skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania, od których pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis podlegają odrzuceniu przez sąd (art. 220 § 3 p.p.s.a.).
W rozpoznawanej sprawie skarżąca została wezwana do uzupełnienia braków formalnych skargi poprzez podpisanie skargi i złożenie jej odpisu, a także do uzupełnienia braku fiskalnego skargi poprzez uiszczenie wpisu sądowego w kwocie 100 złotych, w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi. Pomimo prawidłowo doręczonego wezwania i upływu zakreślonego w nim terminu skarżąca nie usunęła braków skargi.
Powyższe oznacza, iż skarga U.W. została wniesiona w sposób nieprawidłowy, jest dotknięta brakiem fiskalnym oraz brakiem formalnym, co wyklucza możliwość nadania jej dalszego biegu i merytorycznego rozpoznania.
W tym stanie rzeczy Sąd, na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 i § 3 oraz art. 220 § 3 ustawy p.p.s.a., orzekł jak w postanowieniu.
P.Pie.