Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Jolanta Rosińska po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku D. A. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi D. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie umorzenia zaległości w podatku od nieruchomości za 2007 rok postanawia: odmówić przyznania D. A. prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych.
W dniu 11 czerwca 2012 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi wpłynęła skarga D. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie umorzenia zaległości w podatku od nieruchomości za 2007 r. Postanowieniem z dnia 21 października 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił wniosek D. A. o wyłączenie sędziów orzekających w Wydziale I Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi. W związku z zaskarżeniem powyższego postanowienia skarżąca zwróciła się o zwolnienie jej od wpisu od zażalenia.
Postanowieniem z dnia 30 grudnia 2014 r. referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi odmówił skarżącej przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
Wnioskiem z dnia 13 marca 2015 r. D. A. ponownie zwróciła się o zwolnienie od kosztów sądowych. Ze złożonego na urzędowym formularzu wniosku o przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej oraz z oświadczenia o stanie rodzinnym i majątkowym, a także z pozostałych dokumentów składających się na aktach sprawy, wynika, że skarżąca prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe. Zamieszkuje w domu należącym do siostry, która ponosi koszty jego utrzymania. Skarżąca jest właścicielką samochodu osobowego marki Renault Megane Scienic rok produkcji 1997 oraz nieruchomości gruntowej o powierzchni 828 m2, na której znajduje się budynek będący w budowie i zniszczony budynek gospodarczy. Wnioskodawczyni utrzymuje się z emerytury, która w 2014 r. wyniosła 21.504,54 zł netto oraz prowadzi działalność gospodarczą, z której w 2014 r. wykazała stratę 18.500 zł.
Postanowieniem z dnia 20 marca 2015 r., po rozpoznaniu powyższego wniosku, referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi odmówił skarżącej przyznania prawa pomocy.
Następnie pismem z dnia 20 kwietnia 2015 r. D. A. złożyła sprzeciw od postanowienia referendarza sądowego z dnia 20 marca 2015 r. W treści skarżącą podniosła, że w zaskarżonym postanowieniu nie uwzględniono, iż finansuje się niepokrytymi zobowiązaniami i przeważającą większość środków pieniężnych z emerytury przeznacza na pokrycie kosztów utrzymania biura.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 - dalej P.p.s.a.), w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zarządzenie lub postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym.
W pierwszej kolejności należy wyjaśnić, że prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Na prawo pomocy w zakresie całkowitym składa się zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Natomiast prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. W rozpoznawanej sprawie skarżąca wnioskowała o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych.