Sprawa ze skargi J. W. na interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. działającego z upoważnienia Ministra Finansów z [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia kosztów uzyskania przychodów w przypadku wystąpienia ze spółki osobowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Sędzia WSA Cezary Koziński po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w sprawy ze skargi J. W. na interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. działającego z upoważnienia Ministra Finansów z [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia kosztów uzyskania przychodów w przypadku wystąpienia ze spółki osobowej postanawia: 1. odrzucić skargę; 2. zwrócić z funduszy Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi na rzecz strony skarżącej kwotę 200,- (dwieście) złotych, uiszczoną tytułem wpisu sądowego od skargi, zaksięgowaną 14 maja 2015 r. pod pozycją 2106. A.Rz.

Uzasadnienie

Zarządzeniem z 18 czerwca 2015 r. Przewodniczący Wydziału I Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi wezwał pełnomocnika skarżącego do usunięcia braku formalnego skargi, w terminie 7 dni, przez złożenie pełnomocnictwa procesowego do działania w imieniu skarżącego przed sądem, pod rygorem odrzucenia skargi.

Powyższe wezwanie zostało doręczone 24 czerwca 2015 r. W wyznaczonym przez sąd terminie brak formalny skargi nie został usunięty, jednakże 13 lipca 2015 r. wpłynęła do sądu przesyłka nadana przez organ podatkowy 9 lipca 2015 r., zawierająca między innymi pełnomocnictwo udzielone podpisanemu pod skargą doradcy podatkowemu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Jak wynika z treści przepisu art. 46 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) każde pismo strony powinno zawierać podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika. Do pisma należy dołączyć pełnomocnictwo, jeżeli pismo wnosi pełnomocnik, który przedtem nie złożył pełnomocnictwa (art. 46 § 3 p.p.s.a.). W myśl przepisu art. 49 § 1 p.p.s.a. jeżeli pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę do jego uzupełnienia lub poprawienia w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej. Rygor pozostawienia pisma bez rozpoznania nie dotyczy w szczególności skargi, albowiem w tym przypadku następuje jej odrzucenie (art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a.).

W przedmiotowej sprawie pełnomocnik skarżącego nie uzupełnił braków skargi w wymaganym terminie, wskutek czego sąd był zobligowany do jej odrzucenia. Pełnomocnik nadał wprawdzie przesyłkę zawierającą pełnomocnictwo do reprezentowania strony skarżącej, jednak przesyłkę tę zaadresował do Dyrektora Izby Skarbowej w Ł., zamiast do sądu. Wysyłając korespondencję do niewłaściwego adresata pełnomocnik strony nie uzupełnił skutecznie braków skargi w rozumieniu przepisu art. 49 p.p.s.a. Bez znaczenia pozostaje, że ww. przesyłkę nadano z zachowaniem zakreślonego siedmiodniowego terminu, gdyż - w realiach sprawy - dla oceny, czy strona uzupełniła w terminie braki skargi, kluczowa była data wpływu pisma do właściwego sądu. W sytuacji gdy pismo wniesione zostało do niewłaściwego sądu lub organu, decydująca dla zachowania terminu jest bowiem data przekazania pisma przez niewłaściwy organ lub sąd do właściwego sądu (por. postanowienie NSA z 3 grudnia 2014 r., II FSK 3185/14, dostępne: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/ - dalej: CBOSA). Zatem dla zachowania przewidzianego przepisami terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi decydująca jest data przekazania przesyłki pełnomocnika strony skarżącej do tutejszego sądu. Wprawdzie zgodnie z art. 54 p.p.s.a. skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, to jednak przepis ten nie ma zastosowania do trybu, w jakim uzupełnia się braki formalne skargi, bowiem ta kwestia została uregulowana w wyżej powołanym wyżej przepisie art. 49 p.p.s.a.

W niniejszej sprawie pismo pełnomocnika skarżącego, zawierające pełnomocnictwo do reprezentowania strony skarżącej, zostało przekazane przez organ podatkowy do tutejszego sądu 9 lipca 2015 r., a więc już po upływie siedmiodniowego terminu do uzupełnienia braków skargi, który upłynął 1 lipca 2015 r. Siedmiodniowy termin na uzupełnienie braków formalnych skargi jest terminem ustawowym, którego uchybienie powoduje jej odrzucenie. Skarżący uchybił temu terminowi, ponieważ żądane pełnomocnictwo złożył do niewłaściwego organu, w następstwie czego zostało ono przekazane do sądu po terminie do uzupełnienia braków formalnych. Termin na uzupełnienie braków formalnych nie został zatem dochowany.

Ponieważ nałożony na stronę skarżącą obowiązek nie został wykonany, sąd, na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 i § 3 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji. Rozstrzygnięcie w przedmiocie zwrotu wpisu sąd wydał w oparciu o art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a.

A.Rz.

Strona 1/1