Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie: Przewodnicząca: sędzia NSA Anna Kwiatek po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi Z.K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za sierpień 2011 r. postanawia: - odmówić Z. K. przyznania prawa pomocy w żądanym zakresie.
Z. K. w skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za sierpień 2011 r. wniósł o zwolnienie od kosztów sadowych.
Wezwany do złożenia wniosku na urzędowym formularzu, w zakreślonym terminie przesłał wypełniony formularz PPF, z którego wynika, że skarżący zamieszkuje sam w 80 m2 domu, posiada nieruchomość rolną o powierzchni 5,46 ha. Nie posiada oszczędności ani przedmiotów wartościowych. Skarżący wyjaśnił, że pracuje ale po zapłaceniu alimentów na dwójkę dzieci i stałych opłat pozostaje mu niewielka kwota na zaspokojenie potrzeb życiowych.
Z dołączonego do wniosku wydruku komputerowego będącego odpowiednikiem raportu RMUA za styczeń 2013 r. wynika, że wynagrodzenie brutto skarżącego stanowi kwotę [...] z czego potrącane są alimenty w kwocie [...] a po potrąceniu innych składników (składki na ubezpieczenie zdrowotne, społeczne, zaliczki na podatek itp.) na konto skarżącego wpływa kwota [...]
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:
Wniosek skarżącego o zwolnienie od kosztów sądowych jest niezasadny.
Zgodnie z art. 199 ustawy z dnia 30.08.2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej: "ppsa") zasadą jest obowiązek poniesienia kosztów sądowych przez stronę postępowania. Opłaty sądowe stanowią rodzaj daniny publicznej, stąd zwolnienie od ich poniesienia stanowi odstępstwo od obowiązku ich powszechnego i równego ponoszenia i jest stosowane w sytuacji wyjątkowej opisanej w art. 246 § 1 pkt 2 ppsa. Zgodnie z tym przepisem przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od opłat sądowych następuje, gdy strona postępowania wykaże, że nie jest w stanie ponieść tych kosztów bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Z treści powyższego przepisu wynika, że to strona ma przekonać Sąd, że znajduje się w takiej sytuacji, która uniemożliwia jej poniesienie pełnych kosztów postępowania, a jednocześnie ustawodawca wskazuje, że chroni jedynie środki utrzymania koniecznego strony i jej rodziny. Tym samym ubiegający się o taką pomoc powinien poczynić oszczędności we własnych wydatkach, do granic zabezpieczenia koniecznych kosztów utrzymania, w celu wywiązania się z obowiązku uiszczenia należnych kosztów sądowych. Przy czym zauważyć należy, że instytucja prawa pomocy została ustanowiona celem zabezpieczenia realizacji zasady prawa do sądu osobom ubogim, pozbawionym środków do życia, bezrobotnym, bez prawa do zasiłku.
Tymczasem skarżący dysponuje stałym miesięcznym dochodem z wynagrodzenia za pracę. Sąd nie kwestionuje, że po potrąceniu alimentów pozostała skarżącemu do dyspozycji kwota (ponad [...] ) na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych i pokrycia opłat stałych jest niewysoka, jednakże zauważa, że nie stanowi ona tak niskiego dochodu, który uprawniałby skarżącego do skorzystania z jakiejkolwiek formy pomocy ze strony państwa (zob. ustawa z dnia 12.03.2004 r.o pomocy społecznej (Dz.U. 2009 r., Nr 175, poz. 1362 ze zm.).