Sprawa ze skargi na postanowienie Burmistrza Gminy i Miasta w przedmiocie: przedłużenia terminu załatwienia sprawy dotyczącej zwrotu podatku od nieruchomości za 2003r.
Sentencja

Dnia 8 października 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ryszard Maliszewski po rozpoznaniu w dniu 8 października 2008 roku w Olsztynie na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa A na postanowienie Burmistrza Gminy i Miasta z dnia "[...]" Nr "[...]" w przedmiocie: przedłużenia terminu załatwienia sprawy dotyczącej zwrotu podatku od nieruchomości za 2003r. postanawia I. odrzucić skargę II. odmówić stronie skarżącej przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od wpisu.

Inne orzeczenia o symbolu:
6115 Podatki od nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie skargi
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Burmistrz Miasta i Gminy
Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia "[...]" Burmistrz Gminy i Miasta przedłużył do 30 listopada 2008r. termin załatwienia sprawy dotyczącej zwrotu Przedsiębiorstwu A podatku od nieruchomości za 2003r.

Na powyższe postanowienie skargę wniósł radca prawny, reprezentujący Przedsiębiorstwo A, podnosząc, że w przedmiotowej sprawie nie zachodzą przesłanki uzasadniające konieczność przedłużenia terminu załatwienia sprawy, a zatem postanowienie narusza przepisy prawa. Ponadto w skardze został zawarty wniosek o przyznanie stronie skarżącej prawa pomocy w zakresie częściowym w postaci zwolnienia od wpisu z powodu braku środków na pokrycie tych kosztów postępowania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 3 § 1 Ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej p.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej. Sądy te orzekają w sprawach skarg na podejmowane przez organy administracji publicznej postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty (art. 3 § 2 pkt 2 p.p.s.a.). Zatem nie wszystkie postanowienia wydawane w postępowaniu podatkowym, będącym administracyjnym postępowaniem szczególnym, zostały poddane kontroli sądu administracyjnego.

W przedmiotowej sprawie radca prawny, reprezentujący stronę skarżącą, złożył skargę na postanowienie o przedłużeniu terminu załatwienia sprawy podnosząc, że postanowienie to narusza przepisy prawa. Na powyższe postanowienie zażalenie nie przysługuje (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 26.01.2006r., VI SA/Wa 2043/05,

Lex nr 220771). Postanowienie to nie kończy także postępowania ani nie rozstrzyga sprawy co do istoty. Zatem postanowienie o przedłużeniu terminu załatwienia sprawy nie spełnia kryteriów, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 2 p.p.s.a.

W tej sytuacji skarga, z uwagi na brak właściwości sądu administracyjnego, podlega odrzuceniu.

Na marginesie należy zauważyć, że jeżeli zdaniem strony skarżącej, organ nie miał podstaw do przedłużenia terminu załatwienia sprawy zwrotu podatku od nieruchomości za 2003r., to reprezentujący ją radca prawny powinien wnieść skargę na bezczynność organu. Jeżeli bowiem organ w terminie przewidzianym przez ustawę procesową nie załatwi sprawy, a zatem nie wyda decyzji administracyjnej, to mamy do czynienia z bezczynnością organu.

Strona skarżąca złożyła również wniosek o przyznanie jej prawa pomocy w zakresie częściowym. Jednakże zgodnie z art. 247 p.p.s.a., prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności skargi. W orzecznictwie i piśmiennictwie przyjmuje się, że skarga jest oczywiście bezzasadna, jeżeli bez głębszej analizy prawnej nie ma wątpliwości, że nie może zostać uwzględniona (M. Niezgódka-Medek [w:] Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, B. Deuter,

B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Zakamycze 2005, s. 596). Przepis art. 247 p.p.s.a. ma zastosowanie m.in. w sytuacjach, gdy skarga kwalifikuje się do odrzucenia na mocy art. 58 § 1 p.p.s.a.

Ponieważ wniesiona przez Przedsiębiorstwo A skarga podlega odrzuceniu z uwagi na brak właściwości sądu administracyjnego, to została wyczerpana przesłanka określona w art. 247 p.p.s.a.

Mając powyższe na względzie Sąd, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a. odrzucił skargę oraz na podstawie art. 247 p.p.s.a. odmówił przyznania stronie skarżącej prawa pomocy w zakresie częściowym.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6115 Podatki od nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie skargi
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Burmistrz Miasta i Gminy