Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w Byczynie w przedmiocie skargi na uchwałę Rady Miejskiej Byczynie w sprawie ustalenia dziennych stawek opłaty targowej.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Gerard Czech Sędziowie: Sędzia WSA Krzysztof Bogusz Asesor sąd. Marta Wojciechowska (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Iwona Dąbrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 grudnia 2004 r. sprawy ze skargi P. M. na uchwałę Rady Miejskiej w Byczynie z dnia 29 kwietnia 2004 r. Nr XVI/155/04 w przedmiocie skargi na uchwałę Rady Miejskiej Byczynie w sprawie ustalenia dziennych stawek opłaty targowej. p o s t a n a w i a: odrzucić skargę.

Uzasadnienie

Skarżący P. M. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na Uchwałę Rady Miejskiej w Byczynie z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie ustalenia dziennych stawek opłaty targowej.

W uzasadnieniu skargi P. M. wskazał, że w dniu 27 kwietnia 2004 r. złożył pisemny wniosek skierowany do Rady Miejskiej w Byczynie, w którym zawarł swoje propozycje dotyczące opłat targowych. Przy ustalaniu wysokości wskazanych opłat Rada powinna wziąć pod uwagę osoby niepełnosprawne i bezrobotne.

P. M. podkreślił, że sam jest osobą niepełnosprawną i uczy się zawodu pszczelarza. Osiągany przez niego dochód z jednej rodziny pszczelej według norm szacunkowych wynosi 2, 18 zł, a dochód z całej pasieki 21,60 zł. W tej sytuacji przyjęte opłaty targowe w kwocie 10 zł są w stosunku do osiąganego dochodu wygórowane. Zatem ustalając stawki Rada powinna wziąć pod uwagę również takie sytuacje życiowe.

W odpowiedzi na skargę, po podjęciu stosownej uchwały w tej sprawie, Rada Miejska w Byczynie wniosła o jej oddalenie.

W uzasadnieniu Rada wskazała, że wprowadzenie innych zwolnień w opłacie targowej niż wymienione w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych, jest wyłącznym uprawnieniem Rady i dotyczy zwolnień przedmiotowych, a nie podmiotowych. Z tych względów przy ustalaniu stawek Rada nie może ich różnicować w zależności od tego czy ktoś jest bezrobotny lub niepełnosprawny, bowiem wskazana ustawa obowiązek opłaty łączy wyłącznie z czynnością sprzedaży.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. -Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270), sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności organów administracji publicznej, która obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:

1) decyzje administracyjne;

2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;

3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;

4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;

5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;

6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;

7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;

8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4.

Sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę i stosują środki określone w tych przepisach.

Powołany przepis wyznacza zakres spraw, dla których właściwy jest sąd administracyjny.

Z kolei w art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r.- Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U 153, poz. 1269), ustawodawca określił, że sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej oraz rozstrzyganie sporów kompetencyjnych i o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego, samorządowymi kolegiami odwoławczymi i między tymi organami a organami administracji rządowej.

W myśl art. 52 § 1 i 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie.

Przez wyczerpanie środków należy rozumieć sytuację, gdy stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.

W niniejszej sprawie, zgodnie z art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74 ze zmianami), skarżący mógł wnieść skargę do sądu administracyjnego po bezskutecznym wezwaniu organu do usunięcia naruszenia prawa.

Jak wynika z akt sprawy, skarżący przed wniesieniem skargi do tut. Sądu, nie wezwał Rady Miejskiej w Byczynie do usunięcia naruszenia prawa, a zatem nie wyczerpał przysługujących mu środków zaskarżenia.

W związku z powyższymi ustaleniami skarga, w myśl art. 58 § 1 pkt 6 powołanej wyżej ustawy, podlega odrzuceniu.

Strona 1/1