Z powyższego wynika, że udział prokuratora w postępowaniu sądowoadministracyjnym może przybrać dwie formy: wszczęcia postępowania (art. 8 § 1 i 50 § 1 ppsa) i działania w postępowaniu wszczętym z inicjatywy innego podmiotu. Ustawa nie zna żadnych ograniczeń przedmiotowych, gdy idzie o prawo wniesienia skargi przez prokuratora, jeżeli tylko skarga wnoszona jest w sprawie należącej do drogi postępowania sądowoadministracyjnego (tak też NSA w wyroku z 13 marca 2008 r., II OSK 385/07, dostępny na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl, podobnie jak dalej przytaczane orzeczenia). Skarga prokuratora podlega jednak odrzuceniu, jeżeli zaistnieją przesłanki określone w art. 58 ppsa (tak: M. Romańska, Komentarz do art. 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, LEX). Szczególny charakter procesowy prokuratora wiąże się bowiem nie tylko z prawami przynależnymi stronie postępowania, ale również ze stawianymi jej obowiązkami, w tym wymogami formalnymi skargi. Natomiast, przepisy ppsa i ustawy o prokuraturze nie przewidują w tym zakresie odstępstw, co do skargi prokuratora.
Oceniając zatem dopuszczalność wniesionej przez Prokuratora Rejonowego w Brzegu skargi wskazać należy, że zawierała ona brak formalny w postaci niepodania numeru REGON skarżącego. Obowiązek w tym zakresie wprowadza art. 46 § 2 pkt 1 lit. c ppsa, stosownie do którego pismo strony powinno zawierać w przypadku gdy jest pierwszym pismem w sprawie m.in. - numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, a w przypadku jego braku - numer identyfikacyjny REGON albo numer w innym właściwym rejestrze lub ewidencji, albo numer identyfikacji podatkowej strony wnoszącej pismo, niebędącej osobą fizyczną, która nie ma obowiązku wpisu we właściwym rejestrze lub ewidencji, jeżeli jest ona obowiązana do jego posiadania.
Niedochowanie wymogów formalnych skargi uniemożliwia nadanie skardze dalszego biegu i stanowi jej brak formalny podlegający uzupełnieniu na wezwanie przewodniczącego, w terminie siedmiu dni pod rygorem odrzucenia skargi (art. 49 § 1 w związku z art. 58 § 1 pkt 3 ppsa). Bezskuteczny upływ terminu powoduje natomiast, że stosownie do regulacji zawartej w art. 58 § 1 pkt 3 ppsa, Sąd jest obowiązany odrzucić skargę, której braków formalnych nie uzupełniono w terminie.
Wezwanie do uzupełnienia braków formalnych skargi w niniejszej sprawie, zostało przesłane i doręczone skarżącemu skutecznie w dniu 17 czerwca 2020 r. Siedmiodniowy termin do dokonania żądanych czynności upłynął zatem z dniem 24 czerwca 2020 r.
Ponieważ skarżący nie uzupełnił braków formalnych skargi w ustawowym terminie, skarga podlega odrzuceniu na mocy art. 58 § 1 pkt 3 i § 3 ppsa, o czym Sąd orzekł w sentencji.