Sprawa ze skargi na uchwałę Gminy Kędzierzyn-Koźle w przedmiocie utworzenia gminnego zakładu budżetowego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Marta Wojciechowska po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2011r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi "F." s.c. w K. na uchwałę Gminy Kędzierzyn-Koźle z dnia 20 grudnia 2010 Nr III/7/10 w przedmiocie utworzenia gminnego zakładu budżetowego postanawia: odrzucić skargę

Uzasadnienie strona 1/3

Skarżąca "A" s.c. w K. wniosła skargę na uchwałę organu gminy - Uchwałę Nr III/7/10 Rady Miasta Kędzierzyn-Koźle z dnia 20 grudnia 2010r. w sprawie utworzenia gminnego zakładu budżetowego pod nazwą Miejski Zakład Cmentarny w K., zarzucając, że gmina nie może świadczyć usług pogrzebowych, gdyż takie usługi nie mieszczą się w wykazie zadań gminy. Wniesienie skargi poprzedzone było wezwaniem do usunięcia braków prawnych kwestionowanej uchwały, które nie zostało uwzględnione przez gminę. W tej kwestii Rada Miasta Kędzierzyn-Koźle podjęła także stosowną uchwałę.

W odpowiedzi na skargę Gmina Kędzierzyn-Koźle wniosła m.in. o odrzucenie skargi i obciążenie skarżącej kosztami zastępstwa procesowego wg norm przepisanych - wskazując na treść art. 58 § 1 pkt 5 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, względnie oddalenie skargi i zasądzenie od skarżącej zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skargę należało odrzucić.

Wskazać należy, że w postępowaniu sądowoadministracyjnym merytoryczne rozpoznanie zasadności skargi poprzedzone jest badaniem dopuszczalności jej wniesienia. Skuteczne złożenie skargi do sądu administracyjnego możliwe jest w wypadku spełnienia wszystkich warunków określanych jako przesłanki dopuszczalności skargi.

W myśl art. 3 §2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) /dalej P.p.s.a./, kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje m.in. orzekanie w sprawach aktów prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej. Wskazać w tym miejscu także należy, iż stosownie do art. 50 § 1 P.p.s.a., skargę do sądu może wnieść każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym. Natomiast w myśl § 2 wskazanego artykułu, uprawnionym do wniesienia skargi jest również inny podmiot, któremu ustawy szczególne przyznają prawo do wniesienia skargi. Nadto stosownie do art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym z dnia 8 marca 1990r. (Dz.U. z 2001r. t.j. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego.

Wskazane przepisy regulują zagadnienia związane z legitymacją skargową, która jednakże nie jest jedynym warunkiem dopuszczalności skargi. Sąd bowiem stosownie do art.58 §1 pkt 5 P.p.s.a. zobowiązany jest zbadać zdolność sądową i procesową stron.

Zgodnie z art. 25 P.p.s.a., zdolność do występowania w postępowaniu sądowoadministracyjnym w charakterze strony (zdolność sądową) mają osoby fizyczne i prawne, państwowe i samorządowe jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz organizacje społeczne nieposiadające osobowości prawnej, a także inne jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, jeżeli przepisy prawa dopuszczają możliwość nałożenia na te jednostki obowiązków lub przyznania im uprawnień lub skierowania do nich nakazów lub zakazów, a także stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa.

Strona 1/3