Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Grzegorz Gocki po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2005 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi G. K. na uchwałę Rady Miejskiej w Baborowie z dnia 2 grudnia 2002r. nr II-10/02 w przedmiocie wysokość stawek podatku od nieruchomości postanawia odrzucić skargę
Skarżąca G. K. w skardze z dnia 20 września 2003r. wniesionej do Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 23 lipca 2003r nr [...] w przedmiocie wymiaru podatku od nieruchomości za 2003r., przekazanej w związku z reorganizacją sądownictwa administracyjnego, właściwemu do jej rozpoznania po 1.01.2004r. Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Opolu, równocześnie wniosła o uchylenie uchwały Rady Miejskiej w Baborowie z dnia 2 grudnia 2002 nr II-10/02 w zakresie określenia wysokości stawek w podatku od nieruchomości.
Z uwagi na to, że w ramach skargi strony z dnia 20 września 2003r. przedmiotem zaskarżenia była zarówno decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 23 lipca 2003r nr [...] w przedmiocie wymiaru podatku od nieruchomości za 2003r. jak i uchwała Rady Miejskiej w Baborowie z dnia 2 grudnia 2002 nr II-10/02 w zakresie określenia wysokości stawek w podatku od nieruchomości, oba te przedmioty postępowania sądowoadministracyjnemu podlegały rozpoznaniu w ramach odrębnych postępowań sądowych.
W ramach niniejszego postępowania prowadzonego pod sygn.I SA/Op 183/04 wyłączonego ze sprawy o sygn. I SA/Wr 2525/03 (skarga na decyzję ustalająca wymiar podatku od nieruchomości za 2003r.) przedmiotem rozpoznania przez Sąd jest wyłącznie wniosek skarżącej o uchylenie uchwały Rady Miasta Baborów.
W odpowiedzi na skargę pełnomocnik Gminy Baborów wniósł o oddalenie skargi wskazując, iż ustalone w ramach zaskarżonej uchwały stawki w podatku od nieruchomości mieszczą się w granicach zakreślonych przez ustawodawcę w ustawie z dnia 12 stycznia 1991r o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. nr 9 ,poz. 84 z późń. zm.) w brzmieniu obowiązującym w dacie podejmowania spornej uchwały.
Równocześnie w piśmie procesowym z dnia 18.01.2005r. dodatkowo wskazał, iż skarżąca przed wywiedzeniem skargi na uchwałę Rady Miejskiej w Baborowie z dnia 2 grudnia 2002 nr II-10/02 w zakresie określenia wysokości stawek w podatku od nieruchomości nie wzywała Gminy Baborów w trybie art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001r. Nr 142,poz.1591 z późń. zm.) do usunięcia naruszenia prawa.
W tym stanie faktycznym sprawy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zważył, co następuje:
Zgodnie z obowiązującym w dacie wniesienia rozpoznawanej skargi art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity z 2001r. Dz. U. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą, obowiązywał szczególny tryb zaskarżenia do sądu administracyjnego uchwał i zarządzeń organów gminy.
W myśl uregulowania art. 101 ust. 1 ustawy każdy czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organy gminy w sprawie z zakresu administracji publiczej, może -po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia- zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego. Przy czym stosownie do art. 101 ust 3 ustawy w sprawie wezwania do usunięcia naruszenia stosuje się przepisy o terminach załatwiania spraw w postępowaniu administracyjnym.
Skarga do sądu administracyjnego wniesiona w trybie art. 101 ustawy jest dopuszczalna dopiero wówczas, gdy organ gminy, który podjął kwestionowaną uchwałę, odmówi uwzględnienia złożonego wezwania o usunięcie naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia skarżącego albo nie wypowie się w tej kwestii w terminie, jaki obowiązuje dla załatwienia sprawy w postępowaniu administracyjnym (art.35 i 36 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity z 2000r. Dz. U. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.)
Zatem aby opisany wyżej tryb wniesienia skargi do sądu administracyjnego na przedmiotową uchwałę Rady Miejskiej w Baborowie mógł być uruchomiony skarżąca winna uprzednio złożyć wniosek o usunięcie naruszenia tą uchwałą jej interesu prawnego lub uprawnienia.
Jak wynika z akt sprawy skarżąca przed wywiedzeniem skargi do Sądu nie dokonała tej czynności, a tym samym niedopełniła ustawowych warunków do skutecznego wywiedzenia skargi na uchwałę rady gminy.
Wobec powyższego, na mocy przepisu art.58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270) należało odrzucić skargę jako niedopuszczalną.