Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Krzysztof Bogusz po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. M. przeciwko Burmistrzowi Ozimka o odszkodowanie postanawia: odrzucić skargę.
J. M. wniósł pismem z dnia 21 sierpnia 2017 r. skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 8 maja 2017 r.
w przedmiocie ustalenia łącznego zobowiązania pieniężnego na rok 2016.
W treści skargi skarżący zawarł żądanie "nakazania organowi I instancji wypłatę na jego rzecz odszkodowania mającego na celu skompensowanie strat związanych z brakiem możliwości rozwoju na działce nr a". W związku z tym, zarządzeniem Przewodniczącego z dnia 12 września 2017 r., wezwano skarżącego do złożenia oświadczenia, czy żądanie odszkodowawcze jest odrębnym roszczeniem, a jeżeli tak o jego uzupełnienie przez określenie kwoty odszkodowania oraz podstaw faktycznych i prawnych jego dochodzenia.
Pismem z dnia 25 września 2017 r. skarżący potwierdził, że domaga się od organu I instancji czyli Burmistrza Ozimka odszkodowania, którego wysokość określił na kwotę 48.124,00 zł, a jako podstawę prawną roszczenia wskazał art. 415 Kodeksu cywilnego.
Sprawa ze skargi na decyzję SKO w Opolu z dnia 8 maja 2017 r. została zadekretowana pod sygn. I SA/Op 354/17, natomiast roszczenie skarżącego skierowane przeciwko Burmistrzowi Ozimka na podstawie zarządzenia Przewodniczącego z dnia 28 września 2017 r. podjętego na podstawie art. 57 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( j. t. Dz. U. 2017 poz. 1369 ze zm.) i § 27 ust. 1 i 2 zarządzenia nr 14 Prezesa NSA z dnia 6 sierpnia 2015r. w sprawie ustalenia zasad biurowości w sądach administracyjnych wyłączono ze sprawy ze skargi na decyzję SKO w Opolu z dnia 8 maja 2017 r. sygn. I SA/Op 354/17 sprawę ze skargi J. M. p-ko Burmistrzowi Ozimka o odszkodowanie, którą zadekretowano z kolei pod sygn. I SA/Op 394/17.
W odpowiedzi na skargę w przedmiocie odszkodowania Burmistrz Ozimka wniósł o jej oddalenie oraz zasądzenie od skarżącego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Skargę należało odrzucić.
Zgodnie z art. 3 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. 2017, poz. 1369 ze zm.), dalej w skrócie P.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie.
Kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, z wyłączeniem postanowień wierzyciela o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu oraz postanowień, przedmiotem których jest stanowisko wierzyciela w sprawie zgłoszonego zarzutu;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, z wyłączeniem aktów lub czynności podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 23, 868, 996 i 1579), postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), postępowań, o których mowa w dziale V w rozdziale 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1947), oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw;