Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu - Krzysztof Błasiak po rozpoznaniu w dniu 8 czerwca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia doradcy podatkowego w sprawie ze skargi A. S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi działającego w imieniu Ministra Finansów (obecnie Szef Krajowej Administracji Skarbowej) z dnia 24 sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie pozostawienia bez rozpatrzenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, postanawia odmówić przyznania prawa pomocy.
Przedmiotem skargi A. S. (dalej jako skarżąca) jest postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi działającego w imieniu Ministra Finansów (obecnie Szef Krajowej Administracji Skarbowej) z dnia 24 sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie pozostawienia bez rozpatrzenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. W związku z tym skarżąca na etapie wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu zobowiązana była - zgodnie z postanowieniami § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193) - do uiszczenia wpisu od skargi w kwocie 100 zł.
W dniu 23 listopada 2016 r. skarżąca uiściła wymagany wpis od skargi.
Wyrokiem z dnia 20 stycznia 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu oddalił skargę w przedmiotowej sprawie. Następnie w dniu 31 stycznia 2017 r. skarżąca uiściła opłatę kancelaryjną za sporządzenie uzasadnienia wyroku w wysokości 100 zł.
Postanowieniem z dnia 24 kwietnia 2017 r. tut. Sąd odrzucił skargę kasacyjną.
W dniu 9 maja 2017 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu wpłynął wniosek, sporządzony na urzędowym formularzu, o którym mowa w art. 252 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 718) - zwanej dalej p.p.s.a., w którym skarżąca zwróciła się o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienie doradcy podatkowego.
Z treści wniosku wynika, że dochody netto gospodarstwa domowego skarżącej (prowadzonego wspólnie z mężem), obciążone stałymi miesięcznymi wydatkami w wysokości 1.400 zł, wynoszą łącznie 2.453 zł. Z przedłożonego wniosku wynika również, że skarżąca i jej mąż posiadają majątek w postaci lokalu mieszkalnego o powierzchni 60 m² (o wartości 120.000 zł), garażu o powierzchni 18 m² (o wartości 12.000 z) oraz oszczędności zgromadzonych na rachunku bankowym w wysokości 30.000 zł.
Rozpatrując na podstawie art. 258 § 2, pkt 7 p.p.s.a. wniosek o przyznanie prawa pomocy referendarz sądowy zważył , co następuje:
W pierwszej kolejności należy wskazać, iż instytucja prawa pomocy przewiduje dla skarżącej możliwość zwolnienia od kosztów sądowych w całości bądź w części oraz ustanowienia zawodowego pełnomocnika. Przy czym zastosowanie tej instytucji do konkretnego przypadku może mieć miejsce w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego, bądź też w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 245 p.p.s.a.).
Przewidywana możliwość ubiegania się przez skarżącą o prawo pomocy w zakresie całkowitym (o co wnosi w przedmiotowym wniosku) uwarunkowana jest spełnieniem przesłanki określonej w art. 246 § 1, pkt 1 p.p.s.a. Zgodnie z tym przepisem przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym następuje w sytuacji, gdy osoba ta nie posiada żadnych środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania.