WSA w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont po rozpoznaniu w dniu 13 października 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze sprzeciwu Gminy Ł. na decyzję SKO z dnia[...] sierpnia 2020 r., nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont po rozpoznaniu w dniu 13 października 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze sprzeciwu Gminy Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia[...] sierpnia 2020 r., nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej postanawia I. odrzucić sprzeciw; II. zwrócić stronie skarżącej kwotę [...]zł (słownie [...]) tytułem uiszczonego wpisu od sprzeciwu.

Uzasadnienie strona 1/2

Pismem z 11 września 2020 r. Gmina Ł. wniosła sprzeciw od decyzji wskazanej w sentencji niniejszego orzeczenia. Zaskarżoną decyzją uchylono w całości decyzję Wójta Gminy Ł. z [...] grudnia 2019 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej i przekazano sprawę temu organowi do ponownego rozpatrzenia. Wraz ze sprzeciwem uiszczono wpis w kwocie [...]zł.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje:

Sprzeciw jako niedopuszczalny podlega odrzuceniu.

Zgodnie z art. 64a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm. - dalej w skrócie: "p.p.s.a."), od decyzji, o której mowa w art. 138 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego, skarga nie przysługuje, jednakże strona niezadowolona z treści decyzji może wnieść od niej sprzeciw (...). Zgodnie zaś z art. 64b § 1 powołanego aktu, do sprzeciwu od decyzji stosuje się odpowiednio przepisy o skardze, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.

W realiach niniejszej sprawy rozważenia wymaga zagadnienie dopuszczalności sprzeciwu. Sprzeciw od decyzji wskazanej w sentencji niniejszego orzeczenia został wniesiony przez Gminę Ł. , której Wójt był organem pierwszej instancji w postępowaniu zakończonym wydaniem zaskarżonego aktu. Stosownie do postanowień art. 32 p.p.s.a., w postępowaniu w sprawie sądowoadministracyjnej stronami są skarżący oraz organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi. W doktrynie podnosi się, że pod pojęciem skarżącego należy rozumieć podmiot uprawniony w świetle regulacji art. 50 p.p.s.a., do wniesienia skargi do sądu administracyjnego, który skorzystał z tego uprawnienia [por. J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, LexisNexis, 2011, dostępny w bazie danych Lex Omega - dokument nr 420192]. Stosownie z kolei do postanowień art. 50 § 1 p.p.s.a., uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich, Rzecznik Praw Dziecka oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym. Mając na uwadze zasadę racjonalności prawodawcy oraz rozróżnianie przez ustawodawcę pojęcia skarżącego od organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi, stwierdzić należy, że organ o którym mowa powyżej nie jest uprawnionym do wniesienia skargi do sądu administracyjnego. Stosując odpowiednio przytoczone ostatnio przepisy w odniesieniu do sprzeciwu należy dojść do wniosku, że organ, którego działanie jest przedmiotem sprzeciwu nie jest podmiotem uprawnionym do wniesienia sprzeciwu od swojego rozstrzygnięcia. W tego rodzaju sytuacji organ który wydał zaskarżony akt musiałby bowiem występować w postępowaniu sądowoadministracyjnym w podwójnym charakterze, zarówno jako skarżący popierający sprzeciw jak też jako organ broniący swojego poprzedniego stanowiska. Powyższe byłoby jednak nie do pogodzenia z kontradyktoryjnym charakterem postępowania sądowoadministracyjnego.

Strona 1/2