Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Kazimierz Włoch po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2015r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S.K. w przedmiocie niewykonania przez Naczelnika Urzędu Skarbowego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 23 kwietnia 2015r. sygn. akt I SA/Rz 1201/14 postanawia: odrzucić skargę
Skarżący S.K. wniósł w dniu 13 października 2015r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie skargę w przedmiocie niewykonania przez organ egzekucyjny - Naczelnika Urzędu Skarbowego w [...] wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 23 kwietnia 2015r. sygn. akt I SA/Rz 1201/14.
Przywołanym wyrokiem WSA w Rzeszowie, po rozpoznaniu skargi S.K., uchylił zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w R. w przedmiocie podatku od spadków i darowizn oraz orzekł, iż decyzja ta nie podlega wykonaniu do dnia uprawomocnienia się wyroku. Ponieważ Dyrektor Izby Skarbowej w R., wniósł skargę kasacyjną w sprawie, wyrok ten pozostaje nadal nieprawomocny.
Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie poinformował Naczelnika Urzędu Skarbowego w J. o treści zapadłego wyroku, a ten postanowieniem z dnia 2 lipca 2015r. zawiesił prowadzone postępowanie egzekucyjne, uznając jednocześnie że skoro z mocy art. 58 § 1 ustawy o postepowaniu egzekucyjnym w administracji, dokonane czynności egzekucyjne pozostają w mocy, to organ ten w dalszym ciągu uprawniony jest do dokonywani potraceń z przysługującego skarżącemu świadczenia emerytalnego. W takim dzianiu Naczelnika Urzędu Skarbowego w J., skarżący upatruje niewykonani przez organ egzekucyjny wyroku WSA w Rzeszowie, z którego treści wyraźnie wynika, iż decyzja stanowiąca podstawę wydania tytułu egzekucyjnego nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku.
Wniesienie skargi w niniejszej sprawie poprzedzone zostało dwoma pismami skierowanymi do organu. W dniu 26 czerwca 2015r. skarżący skierował do Naczelnika Urzędu Skarbowego w J. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a po otrzymaniu odpowiedzi organu z dnia 22 lipca 2015r. skierował ponowne wezwanie do wykonania przez ten organ wyżej opisanego wyroku WSA w Rzeszowie. Odpowiedź organu datowana jest na 7 sierpnia 2015r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Skargę należało odrzucić.
Badanie merytorycznej zasadności skargi każdorazowo poprzedza analiza jej dopuszczalności. Postępowanie sądowoadministracyjne może toczyć się bowiem wyłącznie na podstawie prawnie dopuszczalnej i skutecznie wniesionej skargi.
Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. 2012 r. poz. 270 ze zm.) - zwanej dalej p.p.s.a.- sąd odrzuca skargę, która z innych przyczyn stała się niedopuszczalna. Z sytuacją taką mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie.
Z dniem 15 sierpnia 2015 r. weszła w życie ustawa z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (opublikowana w Dz. U. z 2015 r. poz. 658). Zmianami została objęta również treść art. 154 § 1 p.p.s.a. W myśl tego przepisu w wersji obowiązującej do dnia 14 sierpnia 2015 r., w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania oraz w razie bezczynności organu lub przewlekłego prowadzenia postępowania po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności strona, po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy, mogła wnieść skargę w tym przedmiocie, żądając wymierzenia temu organowi grzywny. W wersji znowelizowanej natomiast przepis ten stanowi, iż w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania strona, po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy, może wnieść skargę w tym przedmiocie, żądając wymierzenia temu organowi grzywny.
Z dniem wejścia w życie ustawy nowelizującej wyłączona została zatem możliwość wniesienia skargi na niewykonanie wyroku uchylającego lub stwierdzającego nieważność aktu lub czynności w trybie art. 154 § 1 p.p.s.a. W uzasadnieniu projektu ustawy nowelizującej zapisano, iż zmiana ta podyktowana jest kompleksowym uregulowaniem skargi na bezczynności oraz przewlekłe prowadzenie postępowania.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 23 kwietnia 2015r. sygn. akt I SA/Rz 1201/14, którym uchylono skierowaną do Skarżącego decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie w przedmiocie podatku od spadków i darowizn, od dnia 15 sierpnia 2015r. nie mieści się zatem w hipotezie normy prawnej ujętej w art. 154 p.p.s.a.
W konsekwencji od dnia 15 sierpnia 2015 r. skargę na niewykonanie przez organ administracji tego rodzaju wyroku należy uznać za niedopuszczalną. Z dniem bowiem wejścia w życie ustawy nowelizującej procedurę sądowoadministracyjną możliwość skutecznego wniesienia do wojewódzkiego sądu administracyjnego skargi na niewykonanie wyroku została ograniczona do sytuacji, gdy dotyczy ona wyroku uwzględniającego wcześniejszą skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania.
W świetle powyższych okoliczności, ponieważ skarga wniesiona w przedmiotowej sprawie stała się niedopuszczalna, Sąd na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. orzekł o jej odrzuceniu.