Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie Małgorzata Futera po rozpoznaniu w dniu 20 października 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego P.B. o zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w sprawie ze skargi L.B. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] października 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne za okres od listopada 2000 r. do czerwca 2007 r. postanawia odmówić przyznania wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Sygn. I SA/Rz 1195/14
U Z A S A D N I E N I E
Wyrokiem z dnia 27 stycznia 2015 r. sygn. I SA/Rz 1195/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę L.B. (dalej zwanego skarżącym) na decyzję opisaną w sentencji niniejszego postanowienia. Skarżący wnosząc o sporządzenie uzasadnienia wyroku, wniósł także o przyznanie prawa pomocy w postaci ustanowienia radcy prawnego.
Postanowieniem z dnia 19 marca 2015 r. (sygn. I SA/Rz 1195/14) przyznane zostało skarżącemu prawo pomocy w zakresie o jaki wnioskował. Niemal równolegle, bo w dniu 16 marca 2015 r. wpłynęło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego pismo będące skargą kasacyjną od ww. wyroku tegoż sądu, sporządzone i podpisane przez skarżącego. Skargę kasacyjną w dniu 21 kwietnia 2015 r. wniósł także ustanowiony pełnomocnik - radca prawny P.B.
Wojewódzki Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 30 kwietnia 2015 r. (sygn. I SA/Rz 1195/14) odrzucił skargę kasacyjną skarżącego, z uwagi na fakt, że nie została ona sporządzona przez radcę prawnego lub adwokata, tj. zgodnie z wymogami art. 175 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej w skrócie P.p.s.a.), natomiast skarga kasacyjna pełnomocnika skarżącego będącego radcą prawnym została złożona po upływie terminu o którym mowa w art. 177 [pic] 1 P.p.s.a.,tj. terminu trzydziestodniowego do wniesienia skargi.
Od powyższego postanowienia ustanowiony pełnomocnik skarżącego złożył do Naczelnego Sądu Administracyjnego zażalenie, zarzucając zaskarżonemu rozstrzygnięciu m.in. naruszenie art. 177 § 1 P.p.s.a. poprzez jego nieprawidłowe zastosowanie i uznanie, że bieg terminu trzydziestodniowego do wniesienia skargi kasacyjnej upłynął w dniu 16 marca 2015 r., w sytuacji gdy dopiero w dniu 7 kwietnia 2015 r. doręczono pełnomocnikowi z urzędu postanowienie o wyznaczeniu go do działania w sprawie.
Naczelny Sąd Administracyjny kontrolując postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 30 kwietnia 2015 r. odrzucające skargę kasacyjną, stwierdził, że odpowiada ono prawu i zaakcentował, że bieg terminu trzydziestodniowego do złożenia skargi kasacyjnej rozpoczyna się od doręczenia zaskarżonego orzeczenia stronie, w przypadku ustanowienia pełnomocnika z urzędu w trybie art. 244 P.p.s.a. winien on złożyć wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, ponieważ termin ten, nawet w sytuacji jaka zaistniała w rozpoznawanej sprawie, nie jest przywracany automatycznie z urzędu przez sąd.
W dalszej kolejności ustanowiony radca prawny wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego o przyznanie nieopłaconych kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu zażaleniowym w kwocie 221,46 zł wyszczególniając, że na koszty te składają się wynagrodzenie w wysokości 120 zł oraz podatek od towarów i usług według stawki 23 %, tj. łącznie147 zł, zwrot wydatków w postaci kosztów przejazdu do sądu samochodem prywatnym w kwocie 55,16 zł oraz kosztów przesyłek poleconych w wysokości 18,70 zł.