Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie Małgorzata Futera po rozpoznaniu w dniu 17 czerwca 2015 r., w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym wniosku M.G. o zwolnienie od kosztów sądowych i o ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne postanawia ustanowić dla skarżącej adwokata.
Sygn. I SA/Rz 278/15
U Z A S A D N I E N I E
W rozpoznawanej sprawie skarżąca zwróciła się z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w postaci zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata argumentując, że osiąga zbyt niskie dochody. Zarówno ona jak i jej mąż, z którym prowadzi wspólne gospodarstwo domowe poważnie chorują. Rodzina utrzymuje się z renty skarżącej w kwocie 680 zł oraz dochodów męża wnioskodawczyni uzyskiwanych z prac dorywczych, deklarując ich wysokość w kwocie ok. 150 zł miesięcznie.
Jako majątek skarżąca podała dom o pow. 200 m² oraz mieszkanie będące własnością jej męża o pow. 34 m².
Rozpoznając wniosek stwierdzono, co następuje:
Zgodnie z art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej zwanej P.p.s.a.), strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie chyba, że przepis szczególny stanowi inaczej. Na mocy przepisu szczególnego, tj. art. 239 pkt 1 lit. e P.p.s.a. nie ma obowiązku uiszczania kosztów sądowych strona skarżąca działanie lub bezczynność organu w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych. Aktem z tego zakresu bez wątpienia jest zaskarżona decyzja. Dodać należy, że zwolnienie od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych dokonane na mocy powołanego wyżej przepisu oznacza całkowite zwolnienie z obowiązku wnoszenia zarówno opłat sądowych, którymi są wpis i opłata kancelaryjna (art. 212 § 1 P.p.s.a.), jak i ponoszenia wydatków.
Wniosek skarżącej dotyczyć zatem może ustanowienia adwokata i jest częściowym wnioskiem o prawo pomocy z mocy art. 245 § 1 i 3 P.p.s.a.
Stosownie do art. 246 § 1 pkt 2 w związku z art. 245 § 3 P.p.s.a.- przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny
W postępowaniu o przyznanie prawa pomocy w rozpoznawanej sprawie wzięto pod ocenę nie tylko sam wniosek, ale także akta administracyjne, które - z uwagi na przedmiot sprawy, tj. odmowę zastosowania ulgi w postaci umorzenia, obrazują szczegółowo sytuację życiową i majątkową skarżącej, i na podstawie tak dokonanej oceny stwierdzono, że przedmiotowy wniosek zasługuje na uwzględnienie.
Skarżąca posiada ograniczone środki pieniężne pochodzące z pobieranego świadczenia rentowego, które co najwyżej zaspokajają podstawowe i najpilniejsze potrzeby życiowe. Udokumentowany w aktach sprawy został również stan zdrowia skarżącej, który nie pozwala na jakąkolwiek pracę zawodową. Wysokość dochodów, całokształt sytuacji majątkowej i życiowej prowadzi rozpoznającego wniosek do konkluzji, że skarżąca nie jest w stanie ponieść kosztów związanych z ustanowieniem adwokata.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji.