Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Rzeszowie Jacek Boratyn po rozpoznaniu w dniu 10 czerwca 2016 r., na posiedzeniu niejawnym, wniosku Stowarzyszenia "A", z siedzibą w R., o przyznanie mu prawa pomocy w zakresie całkowitym, poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata, w sprawie ze skargi Stowarzyszenia "A", z siedzibą w R., na informację, z dnia (...) kwietnia 2016 r., nr (...), o negatywnym rozpatrzeniu protestu, w sprawie negatywnej oceny formalnej wniosku o dofinansowanie projektu "Pracujące kobiety, dobrobyt ekonomiczny w rodzinie", złożonego w ramach konkursu RPPK.07.01.00-IP.01-18-003/15 RPO WP na lata 2014-2020, działanie nr 7.1 - postanawia - 1. umorzyć postępowanie w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, 2. odmówić przyznania prawa pomocy w pozostałym zakresie.
Stowarzyszenie wystąpiło o przyznanie mu prawa pomocy w zakresie całkowitym, poprzez zwolnienie go od kosztów sądowych i ustanowienie dla niego adwokata. W związku z tym złożyło oświadczenie o stanie majątkowym, zgodnie z którym nie jest w stanie ponieść kosztów zainicjowanego przez siebie postępowania, gdyż nie dysponuje środkami umożliwiającymi sfinansowanie tego typu wydatku. Wprawdzie stowarzyszenie przyznało, że dysponuje środkami w kwocie 19 688,11, pochodzącymi z dotacji, jednakże w oświadczeniu podkreślono, że pieniądze te przeznaczone są na realizację zadania publicznego, w postaci prowadzenia punktu nieodpłatnej pomocy prawnej.
W pozycji 5 urzędowego formularza PPPr stowarzyszenie podniosło szereg argumentów związanych z merytorycznymi aspektami zaskarżonego rozstrzygnięcia.
Zgodnie z art. 246 § 2 pkt 1, ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718, zwanej dalej: P.p.s.a.) przyznanie prawa pomocy osobie prawnej, w zakresie całkowitym, może nastąpić, gdy wykaże ona, że nie ma żadnych środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania.
W niniejszej sprawie skarżące stowarzyszenie, jak wynika z odpisu z Krajowego Rejestru Sądowego, posiada status organizacji pożytku publicznego, w związku z tym, na podstawie art. 239 § 2 P.p.s.a., jest zwolnione z mocy prawa ze wszelkich kosztów sądowych. Tak więc jego wniosek w tym zakresie jest bezprzedmiotowy, w konsekwencji czego postepowanie wpadkowe o przyznanie pomocy w tej części podlega umorzeniu, na podstawie art. 249 a P.p.s.a., w myśl którego, jeżeli strona cofnie wniosek lub rozpoznanie wniosku stało się zbędne, postępowanie w sprawie przyznania prawa pomocy umarza się.
Rozpoznaniu podlega natomiast wniosek skarżącej o ustanowienie adwokata, jednakże mając na uwadze przytoczone w oświadczeniu okoliczności, nie może zostać on uwzględniony. Stowarzyszenie dysponuje bowiem środkami (ponad 19 000 zł), z których możliwe jest sfinansowanie skorzystania z usług zawodowego pełnomocnika. Ponadto przepis art. 246 § 2 pkt 1 P.p.s.a., pozwala na przyznanie prawa pomocy osobie prawnej tylko w sytuacji, gdy nie ma ona żadnych środków na pokrycie kosztów postepowania. Z sytuacja taka nie mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie. Bez znaczenia jest zaś to to, jakie jest planowane przeznaczenie posiadanych przez stowarzyszenie środków.
Na marginesie niniejszych rozważań zauważyć zaś należy, że stowarzyszenie prowadzi poradnię prawną, w związku z czym zasadnym jest stwierdzenie, że w jej przypadku brak jest podstaw do przyjęcia, że ustanowienie dla niej zawodowego pełnomocnika, przynajmniej na tym etapie postepowania, jest niezbędne.
Mając na uwadze powyższe okoliczności, na podstawie art. 246 § 2 pkt 1 i pkt 2 P.p.s.a., w związku z art. 258 § 2 pkt 7 P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji