Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Asesor WSA Jacek Boratyn po rozpoznaniu w dniu 24 października 2018 r., na posiedzeniu niejawnym, sprawy ze skargi D. S. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia (...) kwietnia 2018 r., nr (...), w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za poszczególne okresy lat 2006-2010 postanawia: sprostować z urzędu oczywistą omyłkę w sentencji wyroku z dnia 12 października 2018 r., poprzez wpisanie pkt 2 wyroku, w piątym wierszu od dołu, w miejsce błędnie odmienionego nazwiska pełnomocnika skarżącego - "radcy prawnemu N. S." prawidłowego określenia "radcy prawnemu N. S.".
W sentencji wyroku z dnia 12 października 2018 r., w pkt 2, w piątym wierszu od dołu, zamieszczono w nieprawidłowy sposób dokonaną odmianę nazwiska pełnomocnika skarżącego, wpisując "rady prawemu N. S.", podczas gdy prawidłowe określenie winno brzmieć "radcy prawnemu N. S.i". Przedmiotowa omyłka nosi znamiona oczywistej omyłki, podlegającej sprostowaniu z urzędu.
Zgodnie z art. 156 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, ze zm. zwanej dalej: P.p.s.a.) sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Jak stanowi § 2 powołanego wyżej art. 156 P.p.s.a. sprostowanie sąd może postanowić na posiedzeniu niejawnym. O sprostowaniu umieszcza się wzmiankę na oryginale wyroku, a na żądanie stron także na udzielonych im odpisach. Dalsze odpisy powinny być zredagowane w brzmieniu uwzględniającym postanowienie o sprostowaniu.
Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd, na podstawie art. 156 § 1 i § 2 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji.