Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Kleiber po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2005 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi G. K. na decyzję Burmistrza Miasta i Gminy N. z dnia [...] grudnia 2002 r., nr [...] w przedmiocie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności postanawia odrzucić skargę
G. K. w dniu [...] kwietnia 2005 r. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, powołując się w jej treści na decyzję Burmistrza Miasta i Gminy N. z dnia [...] grudnia 2002 r., nr [...] o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności działki oznaczonej w ewidencji gruntów nr [...] o pow. [...] m2, położonej przy [...] w N. oraz na wyrok Sądu Rejonowego w G. z dnia [...] września 1987 r., sygn. akt [...].
Pismem z dnia [...] kwietnia 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wezwał skarżącą do wskazania organu, którego działania lub bezczynności dotyczy jej skarga z dnia [...] kwietnia 2005 r.
Pismem z dnia [...] maja 2005 r. G. K. wskazała, że jej skarga dotyczy decyzji Burmistrza Miasta i Gminy N. z dnia [...] grudnia 2002 r., nr [...], jak również Wydziału Cywilnego Sądu Rejonowego w G. i wyroku z dnia [...] września 1987 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Właściwość rzeczowa sądów administracyjnych została określona w art. 1, art. 2, art. 3, art. 4 i art. 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Przepis art. 3 § 2 powołanej ustawy zawiera szczegółowy katalog spraw objętych właściwością rzeczową sądów administracyjnych. Z treści wskazanego wyżej przepisu prawa wynika, że sąd administracyjny sprawuje kontrolę działalności administracji publicznej poprzez orzekanie w sprawach skarg na decyzje administracyjne, określone postanowienia, inne czynności i akty dotyczące uprawnień i obowiązków wynikających z przepisów prawa, akty prawa miejscowego organów samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej oraz inne akty tych jednostek w sprawach z zakresu administracji publicznej, akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego oraz na bezczynność organów w przypadku nie wydania decyzji administracyjnych, określonych postanowień i innych aktów z zakresu administracji publicznej. Tylko i wyłącznie w tych przypadkach sąd jest właściwy do rozpoznania skarg na akty i czynności z zakresu administracji publicznej, podejmowane w sprawach indywidualnych.
Zgodnie natomiast z art. 52 § 1 powołanej ustawy skargę wnosi się do sądu administracyjnego po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków odwoławczych ustawa nakazuje rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (art. 52 § 2 powołanej ustawy). Zatem w przypadku, gdy stronie przysługuje prawo wniesienia jednego z tych środków, to wniesienie skargi do sądu administracyjnego jest niedopuszczalne.
W niniejszej sprawie skarżąca wniosła skargę na decyzję Burmistrza Miasta i Gminy N. z dnia [...] grudnia 2002 r., o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności działki oznaczonej w ewidencji gruntów nr [...] o pow. [...] m2, położonej w N. przy [...]. Zaskarżona decyzja jest decyzją wydaną przez organ I instancji. Zgodnie z art. 127 § 1 i § 2 kpa od decyzji wydanej w pierwszej instancji służy stronie odwołanie do organu administracji publicznej wyższego stopnia, o czym skarżąca została pouczona w zaskarżonej decyzji.
W związku z wniesieniem skargi do sądu z pominięciem administracyjnego toku instancji, skarga jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 powołanej ustawy.
Niezależnie od powyższego, należy również podkreślić, że z treści skargi oraz z dołączonych do niej dokumentów wynika ponadto, że skarga dotyczy również sprawy o charakterze cywilnoprawnym, co oznacza, że właściwym w tym zakresie może być jedynie sąd powszechny. Skoro właściwość sądów administracyjnych jest wyłączona to skarga jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Z tych względów orzeczono jak w sentencji.