Sprawa ze skargi na postanowienie Wojewody [...] w przedmiocie nieuzasadnionego wniesienia zażalenia
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Boniecka - Płaczkowska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. M. na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2009 r., nr [...] w przedmiocie nieuzasadnionego wniesienia zażalenia postanawia odrzucić skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6076 Sprawy objęte dekretem o gruntach warszawskich
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda
Uzasadnienie

J. M. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2009 r., nr [...].

Postanowieniem tym, wydanym na podstawie art. 37 § 2 k.p.a. Wojewoda [...] uznał za nieuzasadnione zażalenie skarżącego na niezałatwienie przez Prezydenta W. sprawy o przyznanie odszkodowania za poniesioną rzeczywistą szkodę wynikłą ze stwierdzenia nieważności orzeczenia Prezydium Rady Narodowej W. z dnia [...] czerwca 1951 r., [...] odmawiającej przyznania prawa własności czasowej do nieruchomości położonej w W., przy ul. [...], ozn. nr hip. [...].

W odpowiedzi na skargę Wojewoda [...] wniósł o jej oddalenie i podtrzymał stanowisko wyrażone w zaskarżonym postanowieniu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Skarga J. M. jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu.

Stosownie do treści art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej jako u.p.p.s.a.`) kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:

1. decyzje administracyjne,

2. postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty,

3. postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie,

4. inne niż wymienione w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa,

4a. pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach,

5. akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej,

6. akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej,

7. akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego,

8. bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1 - 4.

Jak wynika z powyższego skarga na bezczynność jest dopuszczalna wówczas, gdy jej przedmiot mieści się w katalogu spraw wyliczonym w pkt 1 do 4.

W sprawie niniejszej przedmiotem skargi jest postanowienie Wojewody [...] wydane w trybie art. 37 k.p.a. W doktrynie prawa administracyjnego i orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się, że tego rodzaju postanowienie nie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego. Nie jest to bowiem postanowienie o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 2 u.p.p.s.a. jak również nie jest to inny akt lub czynność organu dotycząca przyznania, stwierdzenia albo uznania uprawienia lub obowiązku wynikającego z przepisów prawa (por. postanowienie NSA z dnia 8 lutego 1995 r., sygn. akt I SAB 86/94, ONSA 1996/1/39, z dnia 13 marca 2001 r., sygn. akt I SAB 246/00 Lex 78952, wyroki NSA z 12 kwietnia 2001 r., sygn. akt IV SA 1866/00 ONSA 2002/4/144 oraz z dnia 24 maja 2001 r., sygn. akt IV SA 572/99, ONSA 2002/3/116).

Sąd pragnie również zaakcentować, że rozpoznanie zażalenia na bezczynność nie następuje w drodze decyzji administracyjnej, ale w drodze czynności nadzorczej, która gdyby nawet była ujęta w formę postanowienia nie mogłaby być zaskarżona do sądu administracyjnego. Jest tak dlatego, że postępowanie prowadzone wskutek wniesienia zażalenia na podstawie art. 37 § 1 k.p.a. nie ma cech samodzielnego postępowania administracyjnego, a jeżeli po jego rozpatrzeniu jest wydane postanowienie, to ma ono charakter incydentalny, gdyż otwiera drogę do ewentualnego wniesienia do sądu skargi na bezczynność.

Skoro zatem kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje jedynie orzekanie w sprawach wymienionych w powołanym wcześniej art. 3 § 2 ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, do których nie należy - z przyczyn powołanych wyżej - postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2009 r., skargę J. M. uznać należało za niedopuszczalną i na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 powołanej ustawy postanowić jak w sentencji.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6076 Sprawy objęte dekretem o gruntach warszawskich
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda