Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Marciniak (spr.) po rozpoznaniu w dniu 3 października 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku N. I. D. w W. z dnia [...] lipca 2016 r. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi N. I. D. w W. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] maja 2016 r., znak: [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi
N. I. D. w W. (dalej: skarżący), pismem z dnia [...] lipca 2016 r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] maja 2016 r., znak: [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji.
Zaskarżona decyzja została doręczona pełnomocnikowi skarżącego 30 maja 2016 r., a więc termin do wniesienia skargi na ww. decyzję upływał z dniem 29 czerwca 2016 r.
Do skargi załączony został wniosek (z tej samej daty) o przywrócenie terminu do wniesienia przedmiotowej skargi.
Pełnomocnik skarżącego podkreślił, że sporządził skargę na ww. decyzję organu i nadał ją w dniu [...] czerwca 2016 r. listem poleconym na adres: ul. [...],[...] W. W dniu [...] lipca 2016 r. otrzymał on zwrot nadanej przesyłki ze skargą jako skierowanej do nieznanego adresata. Pełnomocnik skarżącego wskazał jednak, że adnotacja ta nie została opatrzona podpisem funkcjonariusza operatora pocztowego. Ponadto wskazał, że po tym zdarzeniu ustalił aktualny adres Ministra Infrastruktury i Budownictwa (tj. ul. C. [...],[...] W.), a nadana przez niego przesyłka na adres ul. W. [...],[...] W. nie powinna zostać zwrócona, ponieważ na terytorium Polski jest tylko jeden organ oznaczony jako Minister Infrastruktury i Budownictwa, dlatego też operator pocztowy był w stanie doręczyć przesyłkę na właściwy adres, tym bardziej, że oba adresy są obsługiwane przez tą samą placówkę Poczty Polskiej. Pełnomocnik skarżącego zarzucił również organowi, że pouczenie zawarte w zaskarżonej decyzji było wadliwe, gdyż nie zawierało adresu organu, na jaki należy wnieść skargę. W związku z powyższym wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Minister Infrastruktury i Budownictwa zaznaczył w odpowiedzi na skargę, że skarga została wniesiona po upływie trzydziestodniowego terminu i wniósł o jej odrzucenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., dalej: p.p.s.a.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
Stosownie zaś do treści art. 87 § 1 w zw. z art. 87 § 3 ww. ustawy, wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2 ww. art.). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (§ 4 ww. art.).
Oznacza to, że jeżeli strona uchybiła terminowi, jego przywrócenie możliwe jest jedynie wówczas, gdy wniosek został złożony w terminie 7 dni od ustania przyczyny uchybienia terminu, a ponadto uchybienie to nastąpiło bez winy strony.