Referendarz sądowy Lucyna Picho Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata L. P. o przyznanie wynagrodzenia za udzieloną pomoc prawną z urzędu w sprawie ze skargi R. K. na postanowienie Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...] kwietnia 2012 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wydania decyzji z naruszeniem prawa p o s t a n a w i a przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata L. P. tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 147,60 (sto czterdzieści siedem 60/100) złotych, w tym tytułem 23% podatku od towarów i usług kwotę 27,60 (dwadzieścia siedem 60/100) złotych.
Adwokat L. P. został wyznaczony pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego R. K. na skutek postanowienia referendarza sądowego z dnia 27 lipca 2012 r., (k- [...]). W następstwie powyższego wyznaczony z urzędu pełnomocnik skierował do Sądu wniosek o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej (k- [...]) informując jednocześnie, że nie znalazł podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku.
Rozpoznając wniosek na wstępie stwierdzić należy, iż stosownie do treści art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270) wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu, a także stawki minimalne opłat za czynności adwokackie określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.). W myśl § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b. powołanego rozporządzenia stawki minimalne wynoszą za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej - 50% stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75% tej stawki, w obu wypadkach nie mniej niż 120 zł. W myśl zaś § 2 ust. 3 tego rozporządzenia opłaty za czynności adwokata ustanowionego z urzędu podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach. Stosownie ponadto do § 20 rozporządzenia wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, powinien zawierać oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części.
W rozpoznawanej sprawie L. P. został ustanowiony pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego już po wydaniu wyroku przez sąd pierwszej instancji. Kierując - na tym etapie postępowania - do sądu wniosek o zasądzenie kosztów adwokat oświadczył również, że nie znalazł podstaw prawnych do złożenia skargi kasacyjnej od wyroku. W tej sytuacji uznać należy, że w sprawie zaistniały przesłanki uzasadniające uwzględnienie złożonego wniosku i zasądzenie na jego rzecz kosztów w wysokości 50% stawki podstawowej to jest 120 zł powiększonej o stawkę podatku VAT (por. § 18 ust. 2 pkt b p.p.s.a.).
W świetle powyższego w oparciu o powołane wyżej przepisy oraz art. 258 § 2 pkt 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowiono jak w sentencji.