Wniosek o przyznanie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Starszy Referendarz Sądowy Aneta Wirkowska Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 21 sierpnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku adwokata M.B. o przyznanie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi M.S. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia odmówić przyznania wynagrodzenia z tytułu pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie strona 1/2

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 5 czerwca 2017 r. sygn. akt I SA/Wa 1250/16, wydanym na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym, oddalił skargę M.S. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji.

W dniu 21 lipca 2017 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynęło pismo wyznaczonego z urzędu pełnomocnika skarżącej z dnia [...] lipca 2017 r., w którym pełnomocnik wniósł o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w związku ze sporządzeniem opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku z dnia 5 czerwca 2017 r. Pełnomocnik oświadczył jednocześnie, że koszty pomocy prawnej nie zostały uiszczone w całości ani w części. Do wniosku załączona została opinia z dnia [...] lipca 2017 r.

W tym stanie sprawy stwierdzono, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.

Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu reguluje w niniejszej sprawie rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 r. poz. 1714), które weszło w życie 2 listopada 2016 r.

Zgodnie z § 21 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia, opłaty za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynoszą 50% opłaty określonej w pkt 1, a jeżeli w drugiej instancji sprawy nie prowadził ten sam adwokat - 75% tej opłaty, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.

Opłata w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w sprawie, w której przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna bądź decyzja lub postanowienie Urzędu Patentowego, wynosi natomiast 240 zł (§ 21 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia).

W orzecznictwie sądowoadministracyjnym podkreśla się, że przy przyznawaniu opłaty za czynności pełnomocnika z tytułu zastępstwa procesowego, bierze się pod uwagę niezbędny nakład pracy pełnomocnika, a także charakter sprawy i wkład pracy pełnomocnika w przyczynienie się do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia sprawy. Pełnomocnikowi ustanowionemu w ramach prawa pomocy należy się wynagrodzenie, w zakresie określonym w art. 250 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, jedynie za pomoc prawną rzeczywiście udzieloną. Decyzja o przyznaniu pomocy prawnej oznacza, że Skarb Państwa przejmuje na siebie ciężar finansowy związany z wynagrodzeniem pełnomocnika z urzędu, a sąd, jako dysponent środków publicznych, odpowiada za zasadność i legalność ich wydatkowania. Oznacza to uprawnienie i obowiązek Sądu ustalenia, czy pomoc prawna rzeczywiście została udzielona (postanowienie NSA z dnia 22 grudnia 2004 r. sygn. akt OZ 720/04).

Strona 1/2