Referendarz Sądowy Lucyna Picho Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym z urzędu sprawy o sprostowanie oczywistej omyłki pisarskiej w postanowieniu referendarza Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 czerwca 2014 r., sygn. akt I SA/Wa 1259/14 w sprawie ze skargi M. M. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] lutego 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanawia sprostować z urzędu oczywistą omyłkę w postanowieniu referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 czerwca 2014 r., sygn. akt I SA/Wa 1259/14 w ten sposób, że w jego sentencji zamiast "ustanowienie adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka w [...]" wpisać "ustanowienie radcy prawnego, którego wyznaczy Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...]".
Postanowieniem z dnia 9 czerwca 2014 r., referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu wniosku skarżącej przyznał jej prawo pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika. Jednakże w sentencji zamiast wskazania, że przyznaje się skarżącej radcę prawnego (zgodnie z żądaniem zawartym we wniosku) wskazano, że przyznaje się adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka w [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
Stosownie do treści art. 156 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270) Sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki.
Z treści urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy (k- 19) oraz z komparycji postanowienia wynika, że skarżąca wnioskowałao przyznanie radcy prawnego, a zatem w sentencji znalazła się oczywista omyłka, polegająca na błędnym oznaczeniu rodzaju przyznanego profesjonalnego pełnomocnika.
W tym stanie rzeczy sprostowanie oczywistej omyłki z urzędu jest zasadne.
Mając powyższe na uwadze, referendarz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na podstawie art. 156 § 2 powołanej ustawy postanowił, jak w sentencji.