Wniosek w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący - Sędzia WSA Dariusz Pirogowicz po rozpoznaniu w dniu 4 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku E. B. o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia w sprawie ze skargi E. B. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] listopada 2017 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia.

Inne orzeczenia o symbolu:
6079 Inne o symbolu podstawowym 607
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji
Uzasadnienie

W dniu [...] grudnia 2017 r. E. B. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] listopada 2017 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] lutego 2010 r., nr [...].

W związku z przedmiotową skargą skarżąca wystąpiła z wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia. Wniosek nie został uzasadniony.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 61 § 3 zdanie pierwsze ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.

Ze wskazanej normy prawnej wynika obowiązek strony skarżącej wykazania przesłanek zawartych w powołanym przepisie, tj. określenie na jaką szkodę lub trudne do odwrócenia skutki może narazić wnioskodawcę wykonanie zaskarżonego aktu. Pozytywne rozstrzygnięcie żądania strony zależy więc od spełnienia jednej z dwóch wymienionych wyżej przesłanek. Niemniej jednak - wobec treści powołanego przepisu - trzeba mieć na względzie fakt, że Sąd może wstrzymać wykonanie aktu ale nie ma takiego obowiązku. Sąd rozpoznając wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu nie dokonuje bowiem oceny zasadności skargi.

W przedmiotowej sprawie - wobec braku uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania kwestionowanego postanowienia - skarżąca nie wykazała, że spełniona została którakolwiek z przesłanek wymienionych w powołanym przepisie, zatem wniosek strony nie może zostać uwzględniony. W niniejszej sprawie wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia nie został bowiem poparty wskazaniem konkretnych okoliczności, które uprawdopodobniałyby, a tym samym uzasadniały zastosowanie ochrony tymczasowej. Skoro zatem skarżąca nie wykazała,

Sygn. akt I SA/Wa 136/18 aby wykonanie zaskarżonego postanowienia skutkować miało wyrządzeniem znacznej szkody lub trudnymi do odwrócenia skutkami, wniosek strony nie może zostać uwzględniony.

W doktrynie i orzecznictwie sądów administracyjnych utrwalony ponadto został pogląd, że przedmiotem udzielenia ochrony tymczasowej mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie egzekucji do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie. Wobec tego nie każdy akt administracyjny kwalifikuje się do tak rozumianego wykonania, a więc nie każdy wymaga wykonania. Nie kwalifikują się do wykonania te spośród aktów prawnych, które dla sprowadzenia stanu prawnego lub faktycznego w nim określonego nie wymagają czynności podmiotów uprawnionych. W rzeczywistości więc wykonania aktu administracji dotyczy aktów zobowiązujących, ustalających dla ich adresatów nakazy powinnego zachowania lub zakazy określonego zachowania oraz aktów, na podstawie których określony podmiot uzyskuje równocześnie uprawnienie i mocą którego zostają na niego nałożone obowiązki.

W rozpoznawanej sprawie wniosek zawarty w skardze dotyczy wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia, mocą którego odmówiono przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji administracyjnej, a więc ze swej istoty postanowienia nienadającego się do wykonania. Postanowienie takie nie wymaga bowiem żadnej czynności, którą strona mogłaby lub musiała wykonać dobrowolnie bądź w drodze egzekucji administracyjnej, aby doprowadzić do stanu, który jest zgodny z rozstrzygnięciem w nim zawartym. Nie przyznaje ono także stronie żadnych uprawnień ani nie nakłada na nią żadnych obowiązków. Wobec czego konsekwencją niewykonalności zaskarżonego postanowienia jest niemożność wywołania przez to postanowienie niebezpieczeństwa wyrządzenia szkody oraz powstania trudnych do odwrócenia skutków.

W przedstawionej sytuacji Sąd uznał, że brak jest podstaw do uwzględnienia wniosku skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia.

Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na mocy art. 61 § 3 i § 5 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w postanowieniu.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6079 Inne o symbolu podstawowym 607
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji