Wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi na decyzję Ministra Infrastruktury w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie nieważności decyzji
Sentencja

Referendarz Sądowy Aneta Wirkowska Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku J.G. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi J.G. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] lipca 2008 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie nieważności decyzji postanawia przyznać prawo pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka w W.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 12 marca 2009 r., sygn. akt I SA/Wa 1385/08 oddalił skargę J.G. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] lipca 2008 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie nieważności decyzji.

Odpis nieprawomocnego wyroku wraz z uzasadnieniem doręczony został skarżącemu w dniu 4 maja 2009 r.

W tej sytuacji wnioskiem z dnia 19 maja 2009 r., uzupełnionym w dniu 24 czerwca 2009 r., J.G. wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.

Z oświadczenia o stanie rodzinnym, majątkowym i uzyskiwanych dochodach zawartego we wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, że wnioskodawca prowadzi wspólne gospodarstwo domowe wraz z żoną K., synem L. oraz córką B.. Źródłem utrzymania rodziny są świadczenia emerytalne skarżącego i jego żony w łącznej wysokości [...] zł miesięcznie. Posiadany majątek to mieszkanie o powierzchni [...] m-.

W uzasadnieniu wniosku skarżący wskazał, że córka i syn są osobami bezrobotnymi bez prawa do zasiłku, jedynym źródłem utrzymania rodziny są zaś świadczenia emerytalne, które przeznaczane są na zakup żywności, lekarstw oraz opłaty związane z utrzymaniem mieszkania. Wnioskodawca oświadczył ponadto, że nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z adwokatem lub radcą prawnym. W odpowiedzi na wezwanie Sądu nadesłane zostały stosowe dokumenty potwierdzające podnoszone okoliczności, dotyczące stanu majątkowego skarżącego.

W tym stanie sprawy stwierdzono, co następuje:

W myśl art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w jego toku.

Zgodnie zaś z art. 245 § 1 - 3 powołanej ustawy prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.

Przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 1 i 2).

Mając na uwadze okoliczności niniejszej sprawy uznać należy, że wnioskodawca wykazał, iż znajduje się w sytuacji materialnej kwalifikującej go do przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika. Sytuacja majątkowa skarżącego jest trudna i z posiadanych środków pieniężnych nie jest on w stanie - bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny - ponieść kosztów postępowania w sprawie.

W tej sytuacji w oparciu o powołane wyżej przepisy oraz art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowiono jak w sentencji.

Strona 1/1