Referendarz Sądowy Lucyna Picho Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 2 kwietnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku E. P. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz adwokata lub radcy prawnego w sprawie ze skargi E. P. i R. M. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] czerwca 2011 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania zażaleniowego postanawia przyznać E. P. prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka w W.
Wnioskiem z dnia 5 marca 2012 r. złożonym na urzędowym formularzu wniosku o przyznanie prawa pomocy E. P. zwróciła się o przyznanie jej prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych (w zakresie całkowitym lub częściowym) oraz ustanowienie adwokata lub radcy prawnego.
W oświadczeniu złożonym na urzędowym formularzu wnioskodawczyni wyjaśniła, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z mężem i córką. Źródłem dochodu rodziny jest wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę uzyskiwane przez męża w wysokości 1500 zł. Z kwoty tej rodzina ponosi wydatki na utrzymanie w postaci opłacenia czynszu i mediów w wysokości 450 zł, opłacenia akademiku córki w wysokości 310 zł, utrzymania w wysokości 400 zł. Wnioskodawczyni oświadczyła, że to co pozostaje na życie nie wystarcza na pokrycie podstawowych potrzeb życiowych. Uzasadniając wniosek E. P. wyjaśniła, że jest bezrobotna, nie uzyskuje zasiłku, nie posiada własnych dochodów, rodzina utrzymuje się z dochodu męża, córka studiuje. Koszty utrzymania rodziny są wyższe niż jej możliwości zarobkowe. Do wniosku skarżąca dołączyła kopie: zaświadczenia powiatowego urzędu pracy w Zawierciu z dnia 5 marca 2012 r., w którym stwierdzono, że jest ona zarejestrowana w urzędzie jako bezrobotna od dnia 28 czerwca 2002 roku bez prawa do zasiłku, zaświadczenia z dnia 14 października 2011 r., potwierdzającego, że A. P. studiuje, potwierdzenie transakcji bankowej z dnia 9 lutego 2012 r. z której wynika, że w miesiącu styczniu 2012 r. T. P. uzyskał z tytułu wynagrodzenia za pracę kwotę 1063,23 zł. Wspomnieć również należy, że wnioskodawczyni nie wykazała żadnych innych praw majątkowych jak również nie wykazała, że pozostaje w stosunku prawnym z adwokatem lub radcą prawnym.
Rozpoznając wniosek na wstępie należy stwierdzić, że stosownie do treści art. 245 § 1 - 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.
W rozpoznawanej sprawie skarżąca wnosi o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym
W myśl art. 246 § 1 pkt 1 cyt. ustawy przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. W ocenie referendarza sądowego rozpoznającego wniosek stwierdzić należało, że sytuacja materialna w jakiej znajduje się E. P. uzasadnia przyznanie jej prawa pomocy w żądanym zakresie. Nie ulega wątpliwości, że mając co miesiąc do dyspozycji kwotę około 1500 zł (kwota ta musi wystarczyć na utrzymanie trzyosobowej rodziny) nie wykazując jakichkolwiek oszczędności zasadne jest przyznanie jej prawa pomocy w żądanym zakresie. W sposób oczywisty po odliczeniu choćby wydatków związanym z codziennym utrzymaniem rodziny skarżąca nie byłaby w stanie samodzielnie opłacić kosztów sądowych i kosztów ustanowienia w sprawie profesjonalnego pełnomocnika.
Spełniona została zatem przesłanka przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie, określona w art. 246 § 1 pkt 1 powołanej ustawy.
W tej sytuacji w oparciu o powołane wyżej przepisy oraz art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji postanowienia.