Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Justyna Wtulich po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku J. P. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi J. P. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] lipca 2015 r. znak : [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości postanawia : I. przyznać J. P. prawo pomocy poprzez ustanowienie adwokata, II. umorzyć postępowanie w zakresie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych.
Do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynął w dniu
8 lutego 2016 r. (data stempla biura podawczego) formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy, w którym wnioskodawca wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
Z nadesłanego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, że wnioskodawca samodzielne prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Źródłem utrzymania wnioskodawcy są dochody uzyskiwane z gospodarstwa rolnego ([...] ha), w tym z wydzierżawionej nieruchomości rolnej o łącznej wysokości [...] zł netto miesięcznie. Wnioskodawca podał, że posiada dom o powierzchni około [...] m ² i wartości około [...] zł. Oświadczył, że nie posiada inwentarza żywego i urządzeń służących do produkcji rolnej. Dodał, że kilkadziesiąt arów ziemi to nieużytki rolne. Oznajmił, że innych nieruchomości, oszczędności, papierów wartościowych, wierzytelności, przedmiotów wartościowych o wartości powyżej 5.000,00 zł nie posiada. Wnioskodawca wskazał, że ponosi miesięczne wydatki z tytułu zakupu leków w wysokości około [...] zł, opłat za odpady komunalne w wysokości [...] zł, opłat za wodę i świece w wysokości około [...] zł, a pozostałą kwotę przeznacza na zakup żywności i bieżące potrzeby życia codziennego, w tym podatek rolny.
W tym stanie sprawy stwierdzono, co następuje:
Stosownie do treści art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a. prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w jego toku.
Zgodnie z art. 245 § 1 - 3 p.p.s.a. prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.
Przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, a w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 1 i 2).
Mając na uwadze okoliczności niniejszej sprawy uznać należy, że wnioskodawca wykazał, iż znajduje się w sytuacji materialnej kwalifikującej go do przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata. Sytuacja majątkowa wnioskodawcy jest na tyle trudna, że nie jest on w stanie bez uszczerbku w utrzymaniu koniecznym ponieść kosztów ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika z wyboru. Z tego względu, przyznano wnioskodawcy prawo pomocy poprzez ustanowienie adwokata z urzędu.
Jednocześnie ze względu na zwolnienie wnioskodawcy postanowieniem referendarza sądowego z dnia 16 października 2015 r. od obowiązku ponoszenia jakichkolwiek kosztów sądowych w niniejszej sprawie zbędne stało się rozpoznawanie ponownego wniosku w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych. Z tego względu, w zakresie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych postępowanie umorzono.
Zgodnie bowiem z treścią art. 249 a P.p.s.a. dodanego ustawą z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2015 r. poz. 658) jeżeli strona cofnie wniosek lub rozpoznanie wniosku stało się zbędne postępowanie w sprawie przyznania prawa pomocy umarza się.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 249 a i 246 § 1 pkt 2 w zw.
z art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.