Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Kosińska po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku B. N.-Ś. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi B. N.-Ś. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] lipca 2017 r., nr [...] w przedmiocie potwierdzenia prawa do rekompensaty postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
W dniu 25 sierpnia 2017 r. B. N.-Ś. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] lipca 2017 r., nr [...], w przedmiocie potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez A. T. oraz J. T. nieruchomości położonej w [...], powiat stanisławowski, obecnie [...], objętej wykazem hipotecznym liczba [...] księgi Gruntowej Gminy [...].
W skardze B. N.-Ś. wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, nie uzasadniając tego wniosku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 61 § 3 zdanie pierwsze ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Ze wskazanej normy prawnej wynika obowiązek strony skarżącej wykazania przesłanek zawartych w powołanym przepisie, tj. określenie na jaką szkodę lub trudne do odwrócenia skutki może narazić wnioskodawcę wykonanie zaskarżonej decyzji. Pozytywne rozstrzygnięcie żądania strony zależy więc od spełnienia jednej z dwóch wymienionych wyżej przesłanek. Niemniej jednak - wobec treści powołanego przepisu - trzeba mieć na względzie fakt, że Sąd może wstrzymać wykonanie aktu ale nie ma takiego obowiązku. Sąd rozpoznając wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu nie dokonuje bowiem oceny zasadności skargi.
Zaznaczyć również należy, że o nieodwracalności skutku wynikającego z podjętego przez organ rozstrzygnięcia można mówić tylko wówczas, gdy wywołuje ono stan, który w żadnych okolicznościach nie będzie mógł ulec zmianie lub zniesieniu.
W orzecznictwie przyjmuje się, że chodzi o taką szkodę, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego i wyegzekwowanego świadczenia,
Sygn. akt I SA/Wa 1612/17 ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do pierwotnego stanu. W szczególności będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony innym przedmiotem, a jego wartość pieniężna nie przedstawiałaby znaczenia dla skarżącego, lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu i zdrowiu (vide postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 grudnia 2004 r., sygn. akt GZ 127/04 (niepubl.) oraz z dnia 20 grudnia 2004 r., sygn. akt GZ 138/04 (Lex nr 281811)).
W przedmiotowej sprawie - wobec braku uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji - strona skarżąca nie wykazała, że spełniona została którakolwiek z przesłanek wymienionych w powołanym art. 61 § 3. W niniejszej sprawie wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie został bowiem poparty wskazaniem konkretnych okoliczności, które uprawdopodobniałyby, a tym samym uzasadniały zastosowanie ochrony tymczasowej. Argumentacja przytoczona w skardze dotyczy bowiem wyłącznie zarzutów stawianych wobec zaskarżonych rozstrzygnięć. Z twierdzeń tych nie wynika w żaden sposób, że konsekwencją wykonania zaskarżonej decyzji będzie wywołanie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub powstanie trudnych do odwrócenia skutków. Innymi słowy skarżąca nie wykazała, na jaką konkretnie szkodę lub trudne do odwrócenia skutki może narazić ją wykonanie przedmiotowej decyzji. Skoro zatem skarżąca nie wykazała, aby wykonanie zaskarżonej decyzji skutkować miało wyrządzeniem znacznej szkody lub trudnymi do odwrócenia skutkami, wniosek strony nie może zostać uwzględniony.