Referendarz sądowy Grzegorz Antas Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 5 lutego 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. B. o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia pełnomocnika z urzędu w sprawie ze skargi J. B. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] sierpnia 2015 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: przyznać prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie radcy prawnego, którego wyznaczy Okręgowa Izba Radców Prawnych w [...].
J. B., wnosząc skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] sierpnia 2015 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji, wystąpił o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia pełnomocnika z urzędu (radcy prawnego).
Z wniosku wynika, że skarżący prowadzi dwuosobowe gospodarstwo domowe z małżonką. Źródłem utrzymania strony są dochody z otrzymywanych przez obojga świadczeń emerytalno-rentowych. Skarżący otrzymuje świadczenie emerytalne w wysokości [...] zł, małżonka - [...] zł. Wnioskodawca wskazał, że osiągane dochody ze względu na ich niski poziom w całości są wydatkowane na utrzymanie. Pomoc finansowa udzielana przez [...] nie ma stałego charakteru. Stan majątkowy skarżącego obejmuje dom na działce siedliskowej o pow. [...] m² oraz dom letniskowy na działce o pow. [...] arów. Posiadane oszczędności na rachunku bankowym wynoszą ok. [...] zł i służą pokryciu niezbędnych koniecznych wydatków.
Rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy zważyć należało, co następuje:
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), dalej: p.p.s.a., przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym następuje, gdy wnioskodawca wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia pełnomocnika został oceniony jako uzasadniony, co wynika z uznania, że stan majątkowy składającego wniosek nie pozwala mu na poniesienie wydatku związanego z opłaceniem kosztów zastępstwa procesowego we własnym zakresie. Uwzględnić należało, że wydatek ten nie mógłby zostać pokryty tak z dochodów pochodzących z otrzymywanych przez skarżącego i jego małżonkę świadczeń emerytalno-rentowych ze względu na to, że w całości służą one zaspokojeniu podstawowych potrzeb bytowych, jak również ze środków zgromadzonych na rachunku bankowym. W tym przypadku przyjętą ocenę uzasadnia stanowisko, zgodnie z którym środki te są niewielkie, a cel, który łączy się z ich zdeponowaniem (pokrycie niespodziewanych wydatków koniecznych przekraczających wysokość stałych dochodów) nie może być traktowany jako wykraczający poza funkcję art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. przeciwdziałającego przyznawaniu prawa pomocy podmiotowi, którego stan majątkowy pozwala ponieść koszty postępowania sądowego bez uszczerbku w utrzymaniu.
Z powyższych względów, w oparciu o art. 245 § 1 i § 2 p.p.s.a. w zw. z art. 246 § 1 pkt 2 tej ustawy, działając na podstawie art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji postanowienia.