Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Anna Wesołowska po rozpoznaniu w dniu 16 lipca 2021 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. P., K. R., K. R., A. R., A. R. i A. R. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] czerwca 2019 r., nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty postanawia odrzucić skargę.
Pismem z [...] lipca 2019 r. M. P., K. R., K. R., A. R., A. R. i A. R. wnieśli skargę na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z [...] czerwca 2019 r., nr [...].
Zarządzeniem z [...] października 2019 r. wezwano M. P. do podania jej numeru PESEL oraz pozostałych skarżących oraz do złożenia oryginałów bądź poświadczonych za zgodność z oryginałem kopii pełnomocnictw procesowych upoważniających do działania w imieniu pozostałych skarżących przed sądami administracyjnymi, w terminie 7 dni, od daty doręczenia zarządzenia, pod rygorem odrzucenia skargi. Jednocześnie pouczono o treści art. 58 § 1 pkt 3 P.p.s.a.
Z akt sprawy wynika, że M. P. otrzymała powyższe wezwanie
14 października 2019 r., a zatem termin na uzupełnienie braków formalnych skargi upłynął 21 października 2019 r.
W dniu 14 lutego 2020 r. (data stempla biura podawczego) do Sądu wpłynęło pismo M. P., które Sąd potraktował jako wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi.
Postanowieniem z 13 marca 2020 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi.
Na powyższe postanowienie M. P. występująca w imieniu własnym oraz jako pełnomocnik pozostałych skarżących wniosła zażalenie.
Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z 17 czerwca 2021 r., sygn. akt I OZ 192/21 oddalił zażalenie na postanowienie z 13 marca 2020 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje :
Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, dalej: "P.p.s.a.") sąd odrzuca skargę gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi.
Z akt sądowych sprawy wynika bezspornie, iż wezwanie do uzupełnienia braków formalnych skargi zostało skutecznie doręczone M. P. 14 października 2019 r., a zatem termin na uzupełnienie braków formalnych skargi upłynął w dniu 21 października 2019 r.
Jak wynika z akt sprawy skarżąca nie uzupełniła w wyznaczonym terminie, tj. do dnia 21 października 2919 r. powyżej wskazywanych braków formalnych skargi.
Skarżąca uzupełniła braki formalne skargi nadsyłając swój numer Pesel i pozostałych skarżących oraz pełnomocnictwa procesowe upoważniające do działania w imieniu pozostałych skarżących przed sądami administracyjnymi, dopiero 14 lutego 2020 r. (data stempla biura podawczego), a zatem z uchybieniem terminu.
Dodatkowo wskazać należy, że termin ten nie został przywrócony, gdyż postanowieniem z 13 marca 2020 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi.
Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z 17 czerwca 2021 r., sygn. akt I OZ 192/21 oddalił zażalenie M. P., K. R., A. R., A. R. i A. R. na powyższe postanowienie Sądu z 13 marca 2020 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie był zatem zobligowany, na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 P.p.s.a., do odrzucenia skargi.