Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Miernik po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku P. R. o wstrzymanie wykonania decyzji Ministra Infrastruktury z dnia [...] października 2008 r., nr [...] oraz decyzji Wojewody [...] z dnia [...] maja 2004 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji w części stwierdzającej wydanie uchwały z naruszeniem prawa postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonych decyzji.
Do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynęła skarga P. R. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] października 2008 r., nr [...], którą organ uchylił decyzję Wojewody [...] z dnia [...] maja 2004 r., nr [...] w części dotyczącej stwierdzenia wydania uchwały z naruszeniem prawa i w tej części stwierdził jej nieważność, zaś w pozostałej części utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] maja 2004 r.
Wspomnianą decyzją z dnia [...] maja 2004 r. Wojewoda [...] stwierdził, że uchwała Wydziału Powiatowego dla Powiatu P. z dnia [...] czerwca 1932 r. o zatwierdzeniu planu parceli terenu położonego w P., zapisanego w KW [...] tom I, karta [...] o powierzchni [...] ha w części obejmującej obecnie działki o numerach [...], obrębu [...], arkusza mapy 1 (dane działki nr [...] oraz nr [...]) została wydana z naruszeniem prawa.
W skardze P. R. zamieścił również wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji Ministra Infrastruktury z dnia [...] października 2008 r. i Wojewody [...] z dnia [...] maja 2004 r. uzasadniając to tym, że stoją one w oczywistej sprzeczności z obowiązującymi przepisami prawa rażąco je naruszając. Skarżący dodał również, że obie decyzje przywoływane są w postępowaniu prowadzonym obecnie przed Ministrem Rolnictwa i Rozwoju Wsi na okoliczność, iż decyzje Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych i Wojewody [...] z 1948 r. były decyzjami rażąco naruszającymi prawo i w sposób sprzeczny z prawem konfiskowały w roku 1948 grunty należące do M. F. W ocenie skarżącego, wykonanie zaskarżonych decyzji może spowodować nieodwracalne skutki prawne oraz spowodować wyrządzenie szkody dla skarżących w postaci negatywnego rozstrzygnięcia w sprawie toczącej się przed Ministrem Rolnictwa.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
Stosownie do treści art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) po przekazaniu skargi przez organ sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu w całości lub w części, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Przy czym chodzi tu o taką szkodę (majątkową lub niemajątkową), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 grudnia 2004 r., nr GZ 138/04). Nadmienić również należy, że pojęcie szkody należy rozumieć zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego, zaś trudne do odwrócenia skutki powinny być rozumiane jako faktyczne i prawne następstwa rozstrzygnięcia o istocie sprawy, o prawach lub obowiązkach stron.
Przed odniesieniem się do wniosku o wstrzymanie wykonania nadmienić należy, że jak wynika z nadesłanych do skargi akt administracyjnych wobec nieruchomości będącej przedmiotem postępowania objętego niniejszą skargą prowadzone jest również postępowanie administracyjne przed Ministrem Rolnictwa i Rozwoju Wsi dotyczące oceny legalności orzeczenia Wojewody [...] z [...] kwietnia 1948 r. utrzymanego w mocy przez orzeczenie Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z 31 grudnia 1948 r. stwierdzające, że nieruchomość ta (należąca do M. F.) ze względu na obszar przekraczający 100 ha powierzchni ogólnej podlegała działaniom art. 2 ust. 1 lit. c dekretu z 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. z 1945 r., nr 3, poz. 13).