Referendarz sądowy Lucyna Picho Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 8 marca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. T. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi Gminy O. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] lipca 2010 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: odmówić przyznania J. T. prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie radcy prawnego.
Gmina O. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] lipca 2010 r., nr [...], która organ utrzymał w mocy wcześniejszą decyzję z dnia [...] marca 2010 r., nr [...] stwierdzającą nieważność decyzji komunalizacyjnej Wojewody [...] z dnia [...] listopada 1999 2r., znak [...].
W dniu 2 marca 2011 r. uczestniczka postępowania J. T. przesłała do Sądu urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy domagając się przyznania jej profesjonalnego pełnomocnika adwokata lub radcy prawnego.
W oświadczeniu złożonym na urzędowym formularzu J. T. wyjaśniła, że nie jest stanie samodzielnie prowadzić obrony swoich praw z uwagi na stopień skomplikowania sprawy. Ponadto sytuacja materialna w której się znajduje nie pozwala jej na opłacenie fachowego pełnomocnika. Wnioskodawczyni ujawniła, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z mężem. Ich dochód stanowią emerytury w wysokości [...] zł (wnioskodawczyni) oraz ([...] zł) jej mąż. Ponadto J. T. ujawniła, że posiada majątek w postaci mieszkania o powierzchni [...] m2 (małżeńska wspólność ustawowa) oraz nieruchomość rolną o powierzchni [...] ha (małżeńska wspólność ustawowa).
Rozpoznając wniosek na wstępie należy zaznaczyć, że stosownie do treści art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym przysługuje, gdy wnioskodawca wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków, albo od opłat sądowych i wydatków, lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 245 § 1 i § 3 powołanej ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).
W ocenie referendarza sądowego przedstawiona przez J. T. sytuacja majątkowa nie daje podstaw do uwzględnienia złożonego wniosku o przyznanie profesjonalnego pełnomocnika.
Zauważyć należy, że przy ocenie zasadności wniosku o przyznanie prawa pomocy ustawodawca nakazuje stosowanie surowych kryteriów oceny. Strona domagając się uwzględnienia takiego wniosku w całości czy też w części musi wykazać, że znajduje się w wyjątkowo trudnej sytuacji, która w znaczący sposób odbiega od przeciętnej. Tylko zatem te osoby, które wykażą, iż ich sytuacja materialna jest ciężka mogą oczekiwać, że zostaną zwolnione z kosztów sądowych. Uwzględniając informacje wynikające ze złożonego na urzędowym formularzu wniosku stwierdzić należy, że sytuacja majątkowa J. T. nie może być uznana za trudną. Skarżąca wraz z mężem ma co miesiąc do dyspozycji łącznie dochód w wysokości około [...] zł. Przy takiej kwocie dochodu nawet przy uwzględnieniu wydatków związanych z codziennym utrzymaniem można przyjąć, że jest w stanie samodzielnie opłacić koszty ustanowienia w sprawie radcy prawnego tym bardziej, że ma zabezpieczone potrzeby bytowe. Nie można zatem uznać, że została spełniona przesłanka o której mowa w art. 246 § 1 pkt 2 ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Na marginesie wspomnieć jedynie należy, że stopień skomplikowania sprawy oraz specyfika materii nie stanowią kryterium dla oceny zasadności wniosku o przyznanie prawa pomocy. Jest nim sytuacja majątkowa ubiegającego się o taką pomoc.
Uwzględniając powyższe uznać należało, że zasadnym jest odmowa przyznania prawa pomocy na podstawie art. 258 § 1 i 2 pkt 7 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.