Zgodnie z art. 252 § 1 i 2 powołanej ustawy, wniosek o przyznanie prawa pomocy powinien zawierać oświadczenie strony obejmujące dokładne dane o stanie majątkowym i dochodach, a jeżeli wniosek składa osoba fizyczna, ponadto dokładne dane o stanie rodzinnym oraz oświadczenie strony o niezatrudnieniu lub niepozostawaniu w innym stosunku prawnym z adwokatem, radcą prawnym, doradcą podatkowym lub rzecznikiem patentowym. Wniosek składa się na urzędowym formularzu według ustalonego wzoru. Stosownie do treści art. 255 powołanej ustawy, jeżeli oświadczenie strony zawarte we wniosku, o którym mowa w art. 252, okaże się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych oraz stanu rodzinnego lub budzi wątpliwości, strona jest obowiązana złożyć na wezwanie, w zakreślonym terminie, dodatkowe oświadczenie lub przedłożyć dokumenty źródłowe dotyczące jej stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego.
W świetle treści art. 246 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym, o ile wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, natomiast przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym następuje, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
W tym stanie rzeczy należy przyjąć, że rozstrzygnięcie sądu w tej kwestii będzie zależało od tego, co zostanie udowodnione przez stronę.
Odnosząc powyższe rozważania do przedmiotowej sprawy, stwierdzić należy, że A. H. nie wykazała, iż pozostaje w sytuacji majątkowej, która uzasadniałaby przyznanie jej prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych. W ocenie Sądu wskazane we wniosku dane są niewystarczające dla oceny rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych wnioskodawczyni, zaś wezwanie w trybie art. 255 cytowanej ustawy do nadesłania dodatkowych dokumentów, niezbędnych zdaniem Sądu do rozpoznania wniosku, nie zostało wykonane w wyznaczonym siedmiodniowym terminie.
Tymczasem, z treści powołanych wyższej przepisów jednoznacznie wynika, że ciężar udowodnienia braku możliwości pokrycia kosztów postępowania sądowego spoczywa na wnioskującym o przyznanie prawa pomocy. To wnioskodawca jako osoba zainteresowana winien wykazać zasadność złożonego wniosku oraz spełnienie ustawowych przesłanek.
Mając powyższe na uwadze, wobec niewykazania przez A. H., iż jej sytuacja majątkowa daje podstawy dla uwzględnienia wniosku, Sąd na podstawie art. 260 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji.