Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Kołtun - Kulik (spr.) po rozpoznaniu w dniu 16 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Prezydenta [...] o wstrzymanie wykonania decyzji organu I i II instancji w sprawie ze skargi Prezydenta [...] na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] lipca 2013 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość postanawia: wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji oraz decyzji Wojewody [...] z dnia [...] października 2012 r., nr [...].
Decyzją z dnia [...] lipcca 2013 r., nr [....] Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] października 2012 r. nr [...] orzekającą o ustaleniu na rzecz Gminy [...] odszkodowania w kwocie [...] zł za prawo własności nieruchomości położonych w [...] oznaczonych jako działki nr [...] i [...]. Do zapłaty odszkodowania zobowiązany został Prezydent [...], jako zarządca drogi.
Od powyższej decyzji pismem z dnia [...] lipca 2013 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniósł Prezydent [...]. Skarżący wystąpił jednocześnie z wnioskiem o wstrzymanie wykonania decyzji organów obu instancji uzasadniając, że obowiązek wykonania wadliwej decyzji pociąga za sobą obowiązek zapłacenia kwoty odszkodowania przez podmiot, który w ocenie strony skarżącej nie jest do tego zobowiązany. Ponadto Gmina [...] miałaby płacić de facto sama sobie. Wskazano również, iż wypłacenie pieniędzy wiązać się będzie z koniecznością ponoszenia prowizji bankowej oraz obowiązkiem zapłaty na rzecz organów skarbowych 23% podatku VAT. Dlatego też w ocenie skarżących konieczne jest wstrzymanie wykonania zaskarżonych decyzji, aby zabezpieczyć interes stron oraz uniknąć zachowań nieprawidłowych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Katalog przesłanek warunkujących wstrzymanie przez sąd administracyjny wykonania aktu lub czynności określony został w art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270), powoływanej dalej jako "P.p.s.a.", i ma on charakter zamknięty.
Stosownie do treści tego przepisu po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
W orzecznictwie sądowoadministracyjnym podkreśla się, że z powołanego przepisu wynika, iż podstawową przesłanką wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji jest istniejące realnie niebezpieczeństwo zaistnienia takiej szkody (majątkowej, a także niemajątkowej), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego.
Celem omawianej instytucji jest zatem ochrona strony przed wystąpieniem nieodwracalnych skutków lub znacznej szkody przed zbadaniem przez sąd administracyjny legalności zaskarżonego aktu lub czynności. Z konstrukcji wskazanej normy prawnej wynika także, że to na stronie spoczywa obowiązek wykazania przesłanek uzasadniających uwzględnienie wniosku, tj. przedstawienia takich okoliczności, które mogłyby uprawdopodobnić, że wykonanie zaskarżonego rozstrzygnięcia faktycznie spowoduje znaczną szkodę lub powstanie trudnych do odwrócenia skutków.
W ocenie Sądu, przywołana w uzasadnieniu wniosku argumentacja strony skarżącej, przemawia za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji organu I instancji. Zdaniem Sądu, słusznym się wydaje, że wykonanie na tym etapie postępowania zaskarżonych decyzji może spowodować konieczność ponownego przeprowadzenia operacji finansowych pomiędzy skarżącymi oraz rozliczenia z urzędem skarbowym zapłaconego już podatku VAT w sytuacji późniejszego (ewentualnego) wzruszenia zaskarżonych decyzji przez sąd administracyjny.
Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 61 § 3 P.p.s.a. orzekł, jak w sentencji.