Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Lenart Sędziowie Asesor WSA Iwona Kosińska (spr.) Asesor WSA Mirosław Gdesz Protokolant Monika Chorzewska-Korczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 kwietnia 2008 r. sprawy ze skargi B. B. w przedmiocie wymierzenia organowi grzywny w związku z niewykonaniem wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 listopada 2006 r. sygn. akt I SAB/Wa 143/06 postanawia odrzucić skargę.
W dniu 17 sierpnia 2007 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynęła skarga B. B. na Prezydenta W. w przedmiocie wymierzenia organowi grzywny w związku z niewykonaniem wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 listopada 2006 r., sygn. akt. I SAB/Wa 143/06 zobowiązującym Prezydenta W. do rozstrzygnięcia sprawy o przyznanie prawa użytkowania wieczystego do gruntu nieruchomości położonej w W. przy ul. [...], ozn. hip. [...].
W odpowiedzi na skargę Prezydent W. oświadczył, iż po otrzymaniu akt administracyjnych przedmiotowej sprawy, które zostały przesłane do Sądu w związku z toczącą się sprawą ze skargi B. B. na postanowienie Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] czerwca 2007 r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania administracyjnego (sygn. akt I SA/Wa 1353/07), niezwłocznie przystąpi do zakończenia postępowania i wydania decyzji.
Pismem z dnia 8 kwietnia 2008 r. Prezydent W. poinformował Sąd, że dnia [...] kwietnia 2008 r. wydał decyzję nr [...] w przedmiotowej sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Stosownie do treści art. 154 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.), w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność oraz w razie bezczynności organu po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności strona, po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy, może wnieść skargę w tym przedmiocie żądając wymierzenia temu organowi grzywny. Z powyższego przepisu wynika, że warunkiem dopuszczalności wniesienia skargi o ukaranie organu grzywną jest zatem uprzednie pisemne wezwanie przez stronę skarżącą właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy. Oznacza to, że jeżeli strona nie wezwała organu do wykonania orzeczenia sądu, skarga podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.). W tej sytuacji możliwość poddania skargi merytorycznej ocenie sądu, każdorazowo poprzedzana jest formalnoprawną jej kontrolą. Wyłącznie bowiem skarga spełniająca ustawowe wymogi formalne może być uznana za dopuszczalną.
Skarga niniejsza podlegała odrzuceniu z racji niewyczerpania przez skarżącą przed jej wniesieniem do sądu obowiązku, wynikającego z treści art. 154 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, czyli uprzedniego, pisemnego wezwania organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy. W aktach administracyjnych nadesłanych przez organ nie ma takiego pisemnego wezwania skarżącej wystosowanego do organu po dniu wydania wyroku przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie o sygn. akt I SAB/Wa 143/06, czyli po dniu 30 listopada 2006 r. Na rozprawie w dniu 17 kwietnia 2008 r. skarżąca wnosząc o zasądzenie grzywny organowi, oświadczyła natomiast, że nie może jednoznacznie stwierdzić, czy pisemnie wzywała organ do wykonania wyroku, twierdząc jednak, że zrobiła to ustnie, będąc osobiście w urzędzie.
Z uwagi na fakt, że uprzednie pisemne wezwanie do wykonania wyroku determinuje dopuszczalność skargi, o której mowa w art. 154 § 1, skarżąca zobowiązana jest do wykazania, iż takie wezwanie zostało wniesione do organu. W ocenie Sądu, wezwanie o którym mowa ma bowiem służyć zdyscyplinowaniu organu i może nieść dla niego negatywne konsekwencje w postaci wymierzenia grzywny przez Sąd. Z tego też powodu, wezwanie organu do wykonania wyroku powinno mieć charakter bezsporny i nie wystarczy w tej sytuacji ewentualne ustne wezwanie organu do wykonania wyroku, na które powołała się skarżąca.
Biorąc zatem pod uwagę, iż skarżąca nie wyczerpała środków zaskarżenia, wniesienie skargi do Sądu było niedopuszczalne i należało z tej przyczyny skargę odrzucić na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 powołanej ustawy.