Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Mirosław Gdesz po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku Z. K., R. K., D. B., M. K., S. B., A. U., B. D., A. D., B. Z., E. K., M. D., K. D., M. G., M. S., G. K., Z. R., T. R., I. R., B. S., J. E. i R. Z. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej uchwały w sprawie ze skargi Z. K., R. K., D. B., M. K., S. B., A. U., B. D., A. D., B. Z., E. K., M. D., K. D., M. G., M. S., G. K., Z. R., T. R., I. R., B. S., J. E. i R. Z. na uchwałę Rady Miasta S. z dnia [...] marca 2010 r., nr [...] w przedmiocie wyrażenia zgody na sprzedaż nieruchomości miejskich postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej uchwały.
Rada Miasta S. w dniu [...] marca 2010 r. podjęła uchwałę nr [...] wyrażającą zgodę na sprzedaż zabudowanych nieruchomości miejskich, położonych w S. przy ul.[...], [...] i [...] stanowiących własność miasta S. o nr ewidencyjnych [...], [...] , [...] oraz [...] (w udziale 49/100).
W dniu 30 września 2010 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynęła skarga na powyższą uchwałę wniesiona przez Z. K., R. K., D. B., M. K., S. B., A. U., B. D., A. D., B. Z., E. K., M. D., K. D., M. G., M. S., G. K., Z. R., T. R., I. R., B. S., J. E. i R. Z.
W skardze zawarty został jednocześnie wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej uchwały.
W uzasadnieniu skargi podniesiono, że na przedmiotowym terenie gdzie obecnie znajduje się [...] w wyniku realizacji uchwały ma powstać hipermarket co spowoduje, że miasto straci tereny położone w jego centrum, które winny być pozostawione do dyspozycji członków wspólnoty samorządowej, w tym także skarżących i ich dzieci. Skarżący wskazali, że na terenie [...] czynnie uprawiają sport. Ponadto część skarżących zajmuje się handlem na targowisku przy ul. [...] położnym bezpośrednio przy nieruchomościach objętych działaniem zaskarżonej uchwały i wybudowanie hipermarketu może pozbawić ich miejsca pracy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Zgodnie z przedstawioną regulacją prawną wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu jest instytucją o charakterze wyjątkowym, stanowiącą odstępstwo od ogólnej reguły, w myśl której wniesienie skargi do sądu nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu. Zastosowanie wstrzymania wykonania skarżonego aktu może zatem nastąpić jedynie wówczas, gdy ujawnione zostaną okoliczności uzasadniające zastosowanie tej czynności procesowej. Konieczność natomiast uprawdopodobnienia okoliczności przemawiających za wstrzymaniem wykonania zaskarżonego aktu lub czynności spoczywa na wnioskodawcy i to on ma obowiązek rzeczowego uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania poprzez poparcie go twierdzeniami, tezami oraz stosownymi dokumentami wykazującymi zaistnienie przesłanek udzielenia przez Sąd tymczasowej ochrony (por. postanowienie NSA z dnia 24 czerwca 2008 r., sygn. akt I FSK 983/08).
W ocenie Sądu wniosek strony skarżącej nie zawierał informacji bądź argumentów odnoszących się do określonych w art. 61 § 3 P.p.s.a. przesłanek dotyczących wstrzymania wykonania zaskarżonej uchwały, mogących wykazać, czy uprawdopodobnić, że jej wykonanie zrodzi niebezpieczeństwo wywołania po stronie skarżącej znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków. Podnoszone przez skarżących okoliczności o utracie przez nich oraz lokalną społeczność obiektu [...] oraz ogólne wskazanie na ewentualną możliwość spadku dochodów miejscowych kupców w wyniku wybudowania hipermarketu, nie przemawiają za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej uchwały.
W ocenie Sądu skarżący skoncentrowali swą uwagę przede wszystkim na próbie podważenia zaskarżonej uchwały, co będzie przedmiotem oceny dopiero w toku dalszych czynności Sądu przy merytorycznym rozpoznaniu wniesionej skargi.
W tej sytuacji Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na mocy art. 61 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowił jak w sentencji.