Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miasta S. w przedmiocie nienależytego wykonywania zadań dotyczących poboru opłaty z tytułu wieczystego użytkowania gruntów
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Gabriela Nowak po rozpoznaniu w dniu 6 października 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. M. na uchwałę Rady Miasta S. z dnia [...] sierpnia 2007 r., [...] w przedmiocie nienależytego wykonywania zadań dotyczących poboru opłaty z tytułu wieczystego użytkowania gruntów postanawia odrzucić skargę.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 4 grudnia 2008 r. M. M. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na uchwałę Rady Miasta S. z dnia [...] sierpnia 2007 r., [...] w przedmiocie nienależytego wykonywania zadań dotyczących poboru opłaty z tytułu wieczystego użytkowania gruntów, wnioskując jednocześnie o przyznanie mu prawa pomocy.

Prawomocnym postanowieniem referendarza sądowego z dnia 5 lutego 2008 r. przyznano skarżącemu prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata, zaś odmówiono przyznania tego prawa w pozostałym zakresie. W związku z powyższym Zarządzeniem Przewodniczącej Wydziału z dnia 20 marca 2008 r. skarżący został wezwany do uiszczenia wpisu od wniesionej skargi w kwocie 300 złotych, stosownie do § 2 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 221, poz. 2193), w terminie siedmiu dni pod rygorem odrzucenia skargi. Na zarządzenie to skarżący wniósł zażalenie, które postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 lipca 2008 r. sygn. akt I OZ 539/08 zostało oddalone. Jednocześnie M. M. ponownie wniósł o przyznanie mu prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych. Prawomocnym postanowieniem z dnia 6 czerwca 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.

W tym stanie rzeczy pismem z dnia 20 sierpnia 2008 r. skarżący został wezwany do wykonania prawomocnego zarządzenia Przewodniczącej Wydziału z dnia 20 marca 2008 r. przez uiszczenie należnego w sprawie wpisu w kwocie 300 złotych, w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi. Wezwanie to zostało doręczone pełnomocnikowi w dniu 25 sierpnia 2008 r.

Pismem z dnia 27 sierpnia 2008 r. pełnomocnik skarżącego wniósł o przedłużenie do 8 września 2008 r. terminu uiszczeni przez M. M. wpisu wskazując na fatalne terminy doręczania przesyłek przez pocztę. W związku z powyższym w wykonaniu zarządzenia sędziego, pismem z dnia 3 września 2008 r. (doręczonym w dniu 8 września 2008 r.) poinformowano pełnomocnika, iż siedmiodniowy termin do uiszczenia wpisu jest terminem ustawowym, który nie może być skracany ani przedłużany.

Po sprawdzeniu przez Oddział Finansowo - Budżetowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w dniu 25 września 2008 r. dokumentów księgowych dotyczących opłat sądowych do dnia 23 września 2008 r. nie zidentyfikowano wpłaty do niniejszej sprawy.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:

Stosownie do treści art. 230 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) od pism wszczynających postępowanie przed sądem w danej instancji pobiera się wpis stały lub stosunkowy. W myśl art. 220 § 3 powołanej ustawy skarga, od której pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlega odrzuceniu przez sąd.

W rozpoznawanej sprawie wezwanie M. M do uiszczenia wpisu, wraz ze stosownym pouczeniem o konsekwencjach jego niewykonania, zostało doręczone pełnomocnikowi skarżącego w dniu 25 sierpnia 2008 r., zatem siedmiodniowy termin do uiszczenia wpisu upłynął w dniu 1 września 2008 r. Nie ulega wątpliwości, że skarżący mimo skutecznego doręczenia wezwania, w wyznaczonym terminie należnego wpisu nie uiścił, co potwierdza znajdująca się w aktach sprawy adnotacja Oddziału Budżetowo - Finansowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (k. 133).

W tej sytuacji Sąd, na podstawie art. 58 § 3 oraz art. 220 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1