Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Przemysław Żmich po rozpoznaniu w dniu 18 września 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Powiatu [...] na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2013 r., nr [...] w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
W dniu 16 lipca 2013 r. (data stempla pocztowego) Powiat [...] wniósł, za pośrednictwem Wojewody [...], do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2013 r., nr [...] w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość.
W skardze Zarząd Powiatu [...] wniósł o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji Wojewody [...][...] czerwca 2013 r., gdyby Wojewoda [...] nie wydał takiego postanowienia na podstawie art. 9 ustawy z dnia [...] sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.), zwanej dalej P.p.s.a., wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Natomiast w myśl art. 61 § 3 tej ustawy, po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeśli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Odmowa wstrzymania wykonania aktu lub czynności przez organ nie pozbawia skarżącego złożenia wniosku do sądu. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji musi zawierać uzasadnienie powodów, dla których Sąd winien postanowić o wstrzymaniu wykonania decyzji. Oznacza to, iż obowiązek wykazania podstaw w tym zakresie spoczywa na wnioskodawcy. Sąd ocenia jedynie, czy podane przez stronę okoliczności w istocie wskazują na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. W tym celu skarżący powinien tak określić ewentualną szkodę i wskazać na skutki, które trudno będzie odwrócić, by Sąd mógł stwierdzić w oparciu o konkretne dane, że jej wielkość może być znaczna, a skutki wykonania decyzji trudne do odwrócenia.
W rozpoznawanej sprawie skarżący Powiat [...] wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji Wojewody [...][...] czerwca 2013 r. zamieścił w skardze, jednakże, oprócz zarzutów stawianych zaskarżonej decyzji Wojewody [...][...] czerwca 2013 r. nie wskazał przesłanek, dla których Sąd winien wstrzymać jej wykonanie.
Należy zaznaczyć, iż możliwość wstrzymania wykonania decyzji wymaga, co do zasady, wskazania na niebezpieczeństwo wystąpienia jednej z dwóch precyzyjnie określonych, w art. 61 § 3 P.p.s.a., przesłanek. Rozpatrywanie przez Sąd kwestii wstrzymania wykonania danego aktu sprowadza się zatem do ustalenia, czy rzeczywiście w sprawie występują, bądź też nie występują wskazane przez ustawodawcę okoliczności, oczywiście, o ile skarżący wskaże takie okoliczności jako podstawy swojego wniosku.
Zdaniem Sądu, skarżący Powiat [...] nie uprawdopodobnił, aby wykonanie decyzji Wojewody [...][...] czerwca 2013 r. spowodowało wystąpienie jednej z przesłanek dopuszczalności wstrzymania jej wykonania. Przesłanki uzasadniające wstrzymanie wykonania, o których mowa w art. 61 § 3 P.p.s.a., nie wynikają także z akt sprawy.
Wobec powyższego, na podstawie art. 61 § 3 P.p.s.a, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł, jak w postanowieniu.