Referendarz sądowy Grzegorz Antas Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 8 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. D. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi H. B., J. Z., Z. M., M. N., K. D. i R. W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] września 2011 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy.
Wnioskiem z dnia 30 września 2013 r. K. D. wystąpił o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi H. B., J. Z., Z. M., M. N., K. D. i R. W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] września 2011 r. w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania.
W urzędowym formularzu PPF wnioskodawca wyjaśnił, że prowadzi gospodarstwo domowe wraz z żoną. Z wniosku wynika, że źródłem utrzymania obojga są zyski z prowadzonej przez skarżącego działalności gospodarczej ([...] zł), a także wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę żony skarżącego w wysokości [...] zł. Skarżący posiada mieszkanie o powierzchni [...] m². W zakres składników majątkowych wnioskodawca zaliczył samochód [...] (rocznik [...]). Wnioskodawca, jak zadeklarował, ponosi koszty: czynszu ([...] zł), mediów ([...] zł), utrzymania auta ([...] zł), wyżywienia ([...] zł) oraz zakupu innych usług lub towarów (m.in. lekarstw) w kwocie [...] zł.
Rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy zważyć należało, co następuje:
Złożony w niniejszej sprawie wniosek jest wnioskiem, w którym skarżący powtórnie wystąpił o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym wobec odmownego rozpoznania jego żądania zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia pełnomocnika z urzędu wskutek oddalenia przez Naczelny Sąd Administracyjnych postanowieniem z dnia 5 października 2012 r. sygn. I OZ 759/12 zażalenia na odmowne postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 czerwca 2012 r. sygn. I SA/Wa 216/12. Uwzględniając tak określony tok postępowania, obecnie złożony przez skarżącego wniosek podlegał rozpoznaniu z odwołaniem się do treści art. 165 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270), dalej: p.p.s.a., zgodnie z którym postanowienia niekończące postępowania w sprawie mogą być uchylane i zmianie wskutek zmiany okoliczności sprawy. Przeniesienie powyższej normy na grunt postępowania w sprawie przyznania prawa pomocy oznacza, że wystąpienie przez wnioskodawcę z powtórnym wnioskiem przyznania prawa pomocy w świetle art. 165 p.p.s.a. może być uznane za skuteczne tylko w tym przypadku, w którym zostanie wykazane, iż sytuacja majątkowa strony uległa zmianie (pogorszyła się) w stosunku do sytuacji materialnej, która została wzięta pod uwagę we wcześniej wydanym orzeczeniu. Nadanie takiej treści art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. w związku z art. 165 p.p.s.a. jest spowodowane uznaniem, że wystąpienie w sprawie przesłanki przyznania prawa pomocy, o której mowa w art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. (przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania) nie może podlegać ponownej merytorycznej ocenie jedynie z uwagi na rozbieżność zachodzącą pomiędzy oceną możliwości finansowych wnioskodawcy formułowaną przez niego samego oraz sąd administracyjny. Dotychczasowe rozstrzygnięcie sądu powinno być traktowane jako wiążące ustalenie sytuacji materialnej strony w świetle ustawowych przesłanek przyznania prawa pomocy. Może ono podlegać zmianie, niemniej wymaga to wykazania w ustaleniach sądu wadliwości wynikającej z nieadekwatności tychże ustaleń do sytuacji majątkowej, w której strona aktualnie ma się znajdować.