Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Apostolidis (spr.) po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P. P. na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania postanawia: umorzyć postępowanie sądowe.
Do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynęło pismo P. P. oznaczone jako skarga. Wojewoda [...] przekazując skargę do Sądu wskazał, iż dotyczy ona postanowienia Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania.
Pismem z dnia 5 lutego 2014 r., Sąd przesłał P. P. pismo z pouczeniem o treści przepisu art. 46, 47, 70 § 1 i 2 oraz art. 210 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r., Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. 2012 r., poz. 270) - dalej jako u.p.p.s.a. W następstwie przesłanego pisma P. P. w nadesłanym do Sądu piśmie z dnia 13 lutego 2014 r., zawarł oświadczenie, że nie składał i nie składa jakiejkolwiek skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2013 r., nr [...]. Dodał, że pismo, które zostało zakwalifikowane jako skarga w istocie nie stanowiło jakiegokolwiek środka zaskarżenia, a w szczególności nie stanowiło skargi w rozumieniu art. 145 u.p.p.s.a. W związku z powyższym wniósł o umorzenie postępowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
Stosownie do treści art. 60 u.p.p.s.a. skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże Sąd. Jednakże Sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Odnosząc powyższe do niniejszej sprawy należy stwierdzić, że w nie zachodzą w niej okoliczności, które czyniłyby cofnięcie skargi niedopuszczalnym.
Wobec powyższego, mając na uwadze oświadczenie skarżącego, Sąd na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji postanowienia.