Sprawa ze skargi na postanowienie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Sędzia WSA - Dariusz Chaciński po rozpoznaniu w dniu 4 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. C. na postanowienie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] czerwca 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: - odrzucić skargę -

Uzasadnienie

Skarżący K. C. w dniu 22 sierpnia 2013 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) wniósł bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na postanowienie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] czerwca 2013 r., nr [...] utrzymujące w mocy postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] lipca 1983 r., znak [...], o wywłaszczeniu za odszkodowaniem od A. Z. nieruchomości położonej w [...], oznaczonej jako działka nr [...] o powierzchni [...] m².

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

W rozpoznawanej sprawie w pierwszej kolejności należało ustalić, czy wniesienie przez skarżącego skargi do Sądu nastąpiło z zachowaniem ustawowego terminu, o którym mowa w art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - zwanej dalej P.p.s.a.). Stosownie bowiem do art. 53 § 1 i 54 § 1 P.p.s.a. skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie.

Jak wynika z akt administracyjnych sprawy zaskarżone postanowienie zostało doręczone K. C. w dniu 29 lipca 2013 r. zawierając przy tym prawidłowe pouczenie o terminie i sposobie jego zaskarżenia do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, za pośrednictwem Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia postanowienia stronie. Trzydziestodniowy termin do złożenia skargi upłynął zatem w dniu 28 sierpnia 2013 r.

Tymczasem skarżący złożył skargę w dniu 22 sierpnia 2013 r. (data nadania pisma w urzędzie pocztowym), jednak zamiast do organu administracji skierował ją bezpośrednio do Sądu. Data wysłania skargi bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie nie może jednak zostać uznana za datę złożenia skargi. Od dnia 1 stycznia 2006 r. nie obowiązuje już bowiem art. 98 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1271 ze zm.), zgodnie z którym termin do wniesienia skargi był także zachowany w przypadku złożenia skargi w wojewódzkim sądzie administracyjnym lub nadania jej w urzędzie pocztowym na adres sądu - w terminie określonym w art. 53 § 1 P.p.s.a.

W obecnie obowiązującym stanie prawnym, jak wskazano powyżej, skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność jest przedmiotem skargi. Zgodnie natomiast z art. 83 § 3 P.p.s.a., oddanie pisma w polskim urzędzie pocztowym jest równoznaczne z wniesieniem go do sądu.

W niniejszej sprawie za datę wniesienia skargi należy zatem uznać datę nadania jej w urzędzie pocztowym do właściwego organu, tj. do Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej.

Jak wynika z akt sprawy skarga wpłynęła do Sądu w dniu 26 sierpnia 2013 r. i dlatego pismem z dnia 27 sierpnia 2013 r., nadanym w urzędzie pocztowym w dniu 29 sierpnia 2013 r., na podstawie art. 54 § 1 P.p.s.a. Sąd przekazał przedmiotową skargę do organu, o czym poinformował również skarżącego (pismo z dnia 27 sierpnia 2013 r. k. 12 akt sądowych).

Przedmiotowa skarga została zatem wniesiona z uchybieniem trzydziestodniowego terminu do dokonania tej czynności, dlatego na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 P.p.s.a. orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1