Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: - Sędzia WSA Mirosław Gdesz po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Prezydenta Miasta [...] o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi Prezydenta Miasta [...] na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] lipca 2013 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Prezydent Miasta K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...]. Decyzją tą Minister uchylił decyzję Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania organowi pierwszej instancji.
W związku z przedmiotową skargą skarżący wystąpił z wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Wniosek nie został uzasadniony.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 61 § 3 zdanie pierwsze ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie wykonania. Strona zgłaszająca tego rodzaju wniosek powinna przy tym wykazać prawdopodobieństwo wystąpienia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków wykonania aktu o wstrzymanie którego wnosi. Sąd rozpoznając wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu nie dokonuje bowiem oceny zasadności skargi.
W przedmiotowej sprawie - wobec braku uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania kwestionowanej decyzji - skarżący nie wykazał, że spełniona została którakolwiek z przesłanek wymienionych w powołanym przepisie, zatem wniosek strony nie może zostać uwzględniony.
Niezależnie od powyższego podnieść należy, że w doktrynie i orzecznictwie sądów administracyjnych został utrwalony pogląd, iż przedmiotem udzielenia ochrony tymczasowej mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie egzekucji
Sygn. akt I SA/Wa 2383/13 do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie. Wobec tego nie każdy akt administracyjny kwalifikuje się do tak rozumianego wykonania, a co za tym idzie nie każdy wymaga wykonania. Nie kwalifikują się do wykonania te spośród aktów prawnych, które dla sprowadzenia stanu prawnego lub faktycznego w nim określonego nie wymagają czynności podmiotów uprawnionych. W rzeczywistości więc kwestia wykonania aktu administracyjnego dotyczy aktów zobowiązujących, ustalających dla ich adresatów nakazy powinnego zachowania lub zakazy określonego zachowania oraz aktów na podstawie których określony podmiot uzyskuje równocześnie uprawnienie i mocą którego zostają na niego nałożone obowiązki.
W niniejszej sprawie przedmiotem sądowej kontroli jest decyzja o uchyleniu decyzji organu I instancji i przekazaniu sprawy temu organowi do ponownego rozpoznania - a więc ze swej istoty nie nadająca się do wykonania. Zaskarżona decyzja nie posiada cechy wykonalności, bowiem nie wymaga ona żadnej czynności stron tj. nie przyznaje stronie, co do zasady, żadnych uprawnień ani nie nakłada na stronę żadnych obowiązków. Zatem charakter skarżonego aktu nie zezwala na zastosowanie w sprawie instytucji wstrzymania wykonania, określonej w art. 61 § 3 powołanej ustawy, wobec czego wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji należało uznać za bezzasadny.
Z powyższych względów Sąd, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w postanowieniu.