Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Dargas (spr.) Sędziowie WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska WSA Magdalena Durzyńska Protokolant referent stażysta Martyna Pakuła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 czerwca 2017 r. sprawy ze skargi H. B. i R. M. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego postanawia: zawiesić postępowanie sądowe
Pismem z dnia 27 stycznia 2017 r. H. B. i R. M. wniosły skargę na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] o uchyleniu w całości decyzji Wojewody [...] z dnia [...] września 2016 r. nr [...] oraz umorzeniu postępowania pierwszej instancji prowadzonego wobec H. B. i R. M., w sprawie wniosku o wydanie decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), dalej jako "p.p.s.a.", sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego, przed Trybunałem Konstytucyjnym lub Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 17 stycznia 2017 r., sygn. akt I OSK 1825/15 (dostępne na http://orzeczenia.nsa.gov.pl) przedstawił składowi siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego do rozstrzygnięcia budzące poważne wątpliwości następujące zagadnienie prawne: "Czy złożenie wniosku o potwierdzenie prawa do rekompensaty przez osobę uprawnioną w terminie określonym art. 5 ust. 1 ustawy z 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 169, poz. 1418 ze zm.) skutkuje wszczęciem postępowania administracyjnego również w stosunku do wszystkich pozostałych uprawnionych w rozumieniu art. 3 tej ustawy, czy też jedynie w stosunku do wnioskodawcy?".
W rozpoznawanej sprawie występuje podobne zagadnienie prawne, jak przedstawione w ww. wniosku o podjęcie uchwały przez skład siedmiu sędziów NSA. Należało zatem uznać, że rozstrzygniecie sprawy ze skargi skarżącego zależy od wyniku mającej zapaść uchwały.
Z tych względów Sąd, na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.